крупа́ ж., прям., перен. кру́пы, род. круп ед. нет;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

я́дрица ж., собир. (крупа) я́дрыца, -цы ж., цэ́лыя кру́пы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

groats

[groʊts]

n., pl.

кру́пы (гру́ца, аўся́нка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

про́са, ‑а, н.

Злакавая расліна, з зерня якой атрымліваюцца крупы. На ўзаранай і шчодра ўгноенай попелам цаліне закаласілася жыта, проса, авёс, ячмень. В. Вольскі. // Крупы, прыгатаваныя з зерня гэтай расліны. Зварыць кашу з проса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́чны Gérsten-;

я́чныя кру́пы Gérstengries m -es

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

таўка́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Кароткая прылада з патоўшчаным круглым канцом, якой таўкуць што-н.

Жанчыны таўклі таўкачамі крупы на куццю.

2. перан. Пра някемлівага чалавека (разм., зневаж.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мукае́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Жук сямейства пляскатацелых, які псуе муку, крупы, гародніну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чумі́зны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да чумізы, зроблены з чумізы. Чумізныя крупы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́дрыца, ‑ы, ж.

Крупы з абадраных цэлых зярнят, пераважна грэцкія. Крупеня з ядрыцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ячме́нка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.

Разм. Ячменная салома, ячменныя крупы, ячменная мука.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)