і́скра, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

1. Маленькая часцінка распаленага або палаючага рэчыва.

Стралялі іскрамі дровы.

2. Яркі зіхатлівы водбліск, бліскучая кропка.

Іскры снегу.

3. перан., чаго. Пачатак, пробліск, праяўленне якога-н. пачуцця, думкі, таленту.

Іскры надзеі.

○

Электрычная іскра — род імгненнага электрычнага разраду.

◊

Аж іскры з вачэй пасыпаліся (разм.) — пра замарачэнне ад болю ў выніку моцнага ўдару па галаве.

|| памянш. і́скарка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

|| прым. і́скравы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

stop, ~u

I м.

сплаў

II

1. стоп; стой;

2. кропка (у тэлеграмах)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пунктуа́льны

(польск. punktualny < с.-лац. punctualis, ад лац. punctum = кропка)

вельмі дакладны, акуратны ў выкананні чаго-н. (напр. п. чалавек).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

перасячэ́нне н

1. Kréuzung f -, -en; Schníttpunkt m -(e)s, -e;

кро́пка [пункт] перасячэ́ння Schníttpunkt m;

2. матэм Dúrchschnitt m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

агнявы́ в разн. знач. огнево́й;

○ ~ва́я засло́на — огнева́я заве́са;

~ва́я кро́пка — огнева́я то́чка;

~ва́я пазі́цыя — огнева́я пози́ция;

а. рубе́ж — огнево́й рубе́ж;

~вы́я сро́дкі — огневы́е сре́дства

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пунктуа́цыя

(п.-лац. punctuatio, ад лац. punctum = кропка)

сістэма правіл расстаноўкі знакаў прыпынку, а таксама лінгвістычная дысцыпліна, якая вывучае прынцыпы расстаноўкі знакаў прыпынку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ко́ска I ж., уменьш. коси́чка; см. каса́ I

ко́ска II ж., уменьш. ко́ска, см. каса́ II

ко́ска III ж. запята́я;

○ кро́пка з ~кай — то́чка с запято́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пача́так¹, -тку, м.

1. Першы момант ці першыя моманты якога-н. дзеяння, з’явы.

П. жніва.

У пачатку восені.

П. навучальнага года.

Пакласці або даць п. чаму-н. (пачаць).

2. Зыходны пункт, кропка.

У пачатку вёскі.

Весці свой пачатак ад чаго-н. (паходзіць ад чаго-н.). Браць п. (пачынацца).

3. Першакрыніца, аснова, асноўная прычына.

Арганізуючы п.

Стрымліваючы п.

4. мн. -ткі, -ткаў. Асноўныя палажэнні, прынцыпы.

Пачаткі дзяржаўнасці.

5. мн. Спосабы, метады ажыццяўлення чаго-н.

На калектыўных пачатках.

На грамадскіх пачатках (бязвыплатна — пра якую-н. работу, дзейнасць каго-н.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

stalemate​1 [ˈsteɪlmeɪt] n.

1. мат (пра шахматы)

2. мёртвая кро́пка; бязвы́хаднае стано́вішча, тупі́к;

break the stalemate знайсці́ вы́йсце з тупіка́;

be at a stalemate быць на мёртвай кро́пцы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Zíelpunkt

m -(e)s, -e

1) канцавы́ пункт

2) вайск. кро́пка прыцэ́ла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)