электракра́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Пад’ёмны кран, які дзейнічае пры дапамозе электрарухавіка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тормозно́й тармазны́;

то́рмозная жи́дкость тармазна́я ва́дкасць;

тормозно́й кран тармазны́ кран;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

залі́вачны спец. зали́вочный;

з. кран — зали́вочный кран;

~ныя фо́рмы — зали́вочные фо́рмы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тармазны́ в разн. знач. тормозно́й

тармазны́ тормозно́й;

т. кран — тормозно́й кран

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трубаўкла́дчык

‘кран для ўкладкі труб’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трубаўкла́дчык трубаўкла́дчыкі
Р. трубаўкла́дчыка трубаўкла́дчыкаў
Д. трубаўкла́дчыку трубаўкла́дчыкам
В. трубаўкла́дчык трубаўкла́дчыкі
Т. трубаўкла́дчыкам трубаўкла́дчыкамі
М. трубаўкла́дчыку трубаўкла́дчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адкруці́ць, -ручу́, -ру́ціш, -ру́ціць; -ру́чаны; зак., што.

1. Круцячы, аддзяліць, зняць, адшрубаваць; адарваць.

А. дрот.

А. гайку.

А. кран.

2. Павярнуўшы ўбок, адкрыць; раскручваючы, разгарнуць, раскрыць.

А. кран.

А. паперу.

○

Адкруціць галаву (вушы) каму (разм., незадав.) — пагроза пакараць, расправіцца.

|| незак. адкру́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трохто́нны, -ая, -ае.

1. Масай у тры тоны.

Т. груз.

2. Разлічаны на грузападымальнасць у тры тоны.

Т. кран.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Крант ’кран’ (Нас., Шат., Касп., Яўс., Др.-Падб., Гарэц.). Да кран (гл.). Канцавое т незразумела.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

стрелово́й

1. прил. стралавы́;

стрелово́й кран стралавы́ кран;

2. сущ., техн. стралавы́, -во́га м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кранаўшчы́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Машыніст, які абслугоўвае кран².

|| ж. кранаўшчы́ца, -ы, мн. -ы, -чы́ц.

|| прым. кранаўшчы́цкі, -ая, -ае (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)