ану́, выкл. (разм.).

1. Ужыв. для выражэння закліку або прымушэння да дзеяння.

Ану, за косы ды на лугі!

2. (з Р у спалучэнні з займ. 2 і 3 ас.). Адпавядае словам «адвяжыся», «адстань» і пад.

Ану цябе, Максім!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Кусупле́тка ’стужка’ (Касп.). Да касаплётка. Гл. косы і ПЛЯСНІ.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Каса́р ’касец’ (Сл. паўн.-зах.), укр. косарь, рус. косарь, чэш. kosaŕ ’каваль, які куе косы’, в.-луж. kosař ’тс’, польск. kosiarz ’касец’, балг. косар ’тс’, серб.-харв. ко́сар ’каваль, які куе косы’, славен. kosár ’тс’. Да каса з суфіксам ‑arь.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

askew1 [əˈskju:] adj. крывы́, ко́сы, касы́; перако́шаны, нахі́лены набо́к;

His hat was slightly askew. Яго капялюш быў крыху набакір.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

біза́нь

(гал. bezaan)

ніжні косы парус на бізань-мачце.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

запле́сціся I сов. заплести́ себе́ ко́сы

запле́сціся II сов., разг. (зайти) забрести́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прабо́р м Schitel m -s, -;

про́сты прабо́р Mttelscheitel m;

ко́сы прабо́р Sitenscheitel m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

заўсягды́, прысл.

Абл. Заўсёды. Я б хацеў цішыні Заўсягды на граніцы, Хай шуміць збажына, Носяць косы сівец. Ляпёшкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

коса... (а таксама каса...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «косы (касы)», напрыклад: косапрыцэльны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сплыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да сплысці.

2. Спадаць, спускацца, звісаць (пра тканіну, валасы і пад.). З плеч сплываюць яе косы, Як бы сонца косы, І іскрацца, як на сонцы Брыльянцісты росы. Купала. Ішлі пары за парамі. Белы шоўк сплываў нявінна па іх гібкіх станах. Цётка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)