канёк
‘памянш. да конь’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
канёк |
канькі́ |
| Р. |
канька́ |
канько́ў |
| Д. |
каньку́ |
канька́м |
| В. |
канька́ |
канько́ў |
| Т. |
канько́м |
канька́мі |
| М. |
каньку́ |
канька́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыпражны́, -а́я, -о́е.
1. Такі, якога прыпрагаюць.
П. конь.
2. у знач. наз. прыпражны́, -о́га, мн. -ы́я, -ы́х, м. Конь, запрэжаны ў прыпрэжку.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ста́днік
‘пастух, даглядчык свойскай жывёлы і птушкі; карова, конь, свіння’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ста́днік |
ста́днікі |
| Р. |
ста́дніка |
ста́днікаў |
| Д. |
ста́дніку |
ста́днікам |
| В. |
ста́дніка |
ста́днікаў |
| Т. |
ста́днікам |
ста́днікамі |
| М. |
ста́дніку |
ста́дніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ста́днік
‘пастух, даглядчык свойскай жывёлы і птушкі; карова, конь, свіння’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ста́днік |
ста́днікі |
| Р. |
ста́дніка |
ста́днікаў |
| Д. |
ста́дніку |
ста́днікам |
| В. |
ста́дніка |
ста́днікаў |
| Т. |
ста́днікам |
ста́днікамі |
| М. |
ста́дніку |
ста́дніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нядо́шлы, -ая, -ае (разм.).
Слабы, худы.
Н. конь.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перахля́бісты, -ая, -ае (разм.).
3 перахлябінамі.
П. конь.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
чарнагры́вы, -ая, -ае.
3 чорнай грывай.
Ч. конь.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
троя́нский ист. трая́нскі;
троя́нская война́ Трая́нская вайна́;
◊
троя́нский конь трая́нскі конь.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нату́рысты, -ая, -ае.
Наравісты, з норавам; упарты.
Н. конь.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
машта́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.
Невялікі моцны конь.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)