cowboy

[ˈkaʊbɔɪ]

n.

каўбо́й -я m., пасту́х -а́ m. (ко́нны)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

о́мнібус

(лац. omnibus = для ўсіх)

даўнейшы шматмесны конны экіпаж для перавозкі пасажыраў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

плане́т

(фр. planette)

ручны або конны культыватар для апрацоўкі міжраддзяў агародных культур.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

berítten

1.

a ко́нны

2.

adv ко́нна, вярхо́м

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

карэ́та

(польск. kareta, ад іт. carretta)

закрыты чатырохколы чатырохколавы конны экіпаж на рысорах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Вярхо́ўны ’вышэйшы’ (БРС, КТС, Касп.), укр. верховний ’тс’, рус. верховный ’верхні’; ’тоўстае палатно са зрэб’я’; ’жыхар з вярхоўя ракі’; ’конны’, ст.-рус. верховный, вьрховьний, вьрьховнии, връховный ’верхні; ’вышэйшы, галоўны’; ’конны’; ’палацавы’ (з X ст.), славен. vrhǫ́ven, серб.-харв. вр̀ховни, макед. врховен, балг. върховен ’вярхоўны’. Да ст.-слав. прыметніка врьховьнии ’галоўны, вышэйшы’ (у царкоўным сэнсе). Відавочна, царкоўнаславянізм; гл. Шанскі, 1, В, 69. Утворана ад врьхъ і суф. ‑ьn‑ъ. Крукоўскі (Уплыў, 110) мяркуе, што бел. лексема — калька з рус. мовы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

каўбо́й

[англ. cowboy, ад cow = карова + boy = юнак]

конны пастух у стэпах Паўн. Амерыкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мамелю́к, ‑а, м.

1. Прадстаўнік ваеннафеадальнай касты ў Егіпце, заснавальнікамі якой былі рабы-чэркесы, што складалі з 13 ст. асабістую гвардыю султана.

2. Конны гвардзеец з асабістай аховы Напалеона Банапарта, набранай у час паходу на Егіпет.

[Фр. mameluk ад араб. mamelūk — нявольнік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карэ́та, -ы, ДМ -рэ́це, мн. -ы, -рэ́т, ж.

Закрыты з усіх бакоў чатырохколы конны экіпаж на рысорах.

○

Карэта хуткай дапамогі — спецыяльная аўтамашына, якая высылаецца для неадкладнай медыцынскай дапамогі.

◊

(Прыйшоўся) як вол да карэты (разм.) — пра таго, хто аказаўся ў недарэчных абставінах.

|| памянш. карэ́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

|| прым. карэ́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

maneż, ~u

м.

1. уст. манеж;

2. конны прывад

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)