Во́ва ’нешта страшнае, чым палохаюць дзяцей’; ’вош’ (Клім.); ’воўк’ (дзіц.) (Клім., Шат.). Рус. во́ва ’нешта страшнае; мянушка ўсялякага сабакі’, укр. во́ва ’нешта страшнае, чым палохаюць дзяцей’, славац. vova ’тс’ (Дзендзялеўская, SR, 1974, 1, 39). Слова з дзіцячага маўлення.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вадзяну́ха ’дзень перад хрышчэннем’, вадзяная каляда ’тс’ (Клім.). Да вадзяны́.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Папэ́ндзіцца, попэндытысь ’кінуцца, памчацца’ (Клім.). З польск. popędzić się ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перале́часты (пырылі́частый) ’мінулагодні’ (Клім.). Да перад‑ і ле́та ’год’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Прысвары́піцца, прысвыри́пытысь ’прыстаць, прывязацца, прычапіцца’ (Клім.). З *пры́свярэпіцца < свярэ́па (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Тро́хнуць, тро́хнуты ‘трухлявець, гніць сухім’ (Клім.). Да труха́, тру́хнуць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ГРЫНЕ́ВІЧ Клім Лазаравіч

(18.2.1912, в. Шасцёраўка Клімавіцкага р-на Магілёўскай вобл. — 3.3.1941),

бел. паэт. Працаваў на будоўлях, карэктарам у друкарні, літсупрацоўнікам газ. «Рабочий», сакратаром рэсп. ЦК прафсаюза работнікаў сельскай гаспадаркі. З 1932 вучыўся ў Мінскім Вышэйшым пед. ін-це. У 1933 беспадстаўна рэпрэсіраваны і высланы ў Казахстан, дзе працаваў настаўнікам. Служыў у арміі. Хварэў на сухоты. Пераехаў у г. Балагое (Цвярская вобл.), дзе настаўнічаў, завочна вучыўся ў Ленінградскім пед. ін-це (1937—41). Там і памёр. Друкаваўся з 1929. Выдаў кн. паэзіі «На бераг» (1932). У лірычных вершах — хараство прыроды, любоў да Радзімы, жыццё вёскі. Некат. не пазбаўлены шчырасці, лірызму, душэўных перажыванняў, здольнасці тонка адчуваць красу прыроды.

Літ.:

Пруднікаў П. Далёкае і блізкае // Пруднікаў П. Мая магістраль. Мн., 1981.

І.У.Саламевіч.

т. 5, с. 483

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Валю́шаць, валюшаты ’абкачваць у муку’ (Клім.). Валюшаты < (рабіць) *валюшы, гл. валюшка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Пажо́нны, пожонный ’прыстойны, шляхетны (аб чалавеку)’ (Клім.). З польск. porządny ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Прачо́мхаць, прочо́мхаты ’пратаптаць (панчоху)’ (Клім.). Да чомхаты (гл. чомхаць) ’шаркаць, шлёпаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)