віско́за

(лац. viscosus = клейкі)

1) студзяністае клейкае цэлюлознае рэчыва, якое выкарыстоўваецца для вырабу штучнага шоўку, розных плёнак і інш.;

2) штучны шоўк.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

шлі́хта

(ням. Schlichte)

1) клейкі, ліпкі раствор, якім прамочваюць аснову тканіны, каб надаць ёй трываласць і гладкасць;

2) тое, што і штабель.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

adhesive

[ədˈhɪ:sɪv]

1.

adj.

1) які́ лёгка прыстае́

2) лі́пкі, кле́йкі, ліпу́чы

adhesive tape — пля́стыр

2.

n.

клей -ю m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вя́зче сравнит. ст.

1. нареч. больш вя́зка; больш лі́пка; больш кле́йка; больш гра́зка;

2. прил. больш вя́зкі, больш лі́пкі; больш кле́йкі; больш гра́зкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лі́пкі, ‑ая, ‑ае.

1. Які лёгка прыліпае, прыстае; клейкі. Ліпкі грунт. Ліпкае павуцінне. □ Ногі правальваліся.., гразлі ў ліпкай, цягучай твані балота. Лынькоў. // Пакрыты слоем клейкага рэчыва. На алешніку лісце ўжо вялікае, але ліпкае, з чырванаватымі прожылкамі. Кулакоўскі.

2. перан. Разм. Неадчэпны, назойлівы. Ліпкі позірк. □ Міхась наліваў па шклянцы, і на душу яго зноў пачыналі капаць цёплыя, ліпкія кроплі Капейкавых слоў. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шлі́хта ​1, ‑ы, ДМ ‑хце, ж.

Спец. Клейкі, ліпкі раствор, якім праклейваюць аснову тканіны, каб надаць ёй трываласць і гладкасць.

[Ням. Schlichte.]

шлі́хта ​2, ‑ы, ДМ ‑хце, ж.

Роўна, акуратна складзены рад ці некалькі радоў чаго‑н. (звычайна будаўнічых матэрыялаў); штабель. На беразе за дарогай вялікія шліхты бярвення. Пташнікаў. Кавалак [бервяна] паслушна лёг на вызначанае яму месца на версе шліхты. Крапіва.

[Ням. Schlichte.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gummy

[ˈgʌmi]

adj.

1) лі́пкі, кле́йкі, цягу́чы, як смала́

2) гумава́ны

3) які́ выдзяля́е смалу́, жыві́цу; смо́льны, смалі́сты

4) апу́хлы, напу́хлы; ацёкшы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sticky [ˈstɪki] adj.

1. лі́пкі, ліпу́чы, кле́йкі

2. infml гара́чы і вільго́тны, па́рны (пра надвор’е);

It’s sticky today. Сёння парыць як у лазні.

3. infml ця́жкі, непрые́мны;

come to a sticky end ке́пска ско́нчыць;

a sticky wicket BrE, infml ця́жкае стано́вішча

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sticky

[ˈstɪki]

adj.

1) лі́пкі, ліпу́чы, кле́йкі

sticky glue — ліпу́чы кле́й

sticky flypaper — папе́ра-ліпу́чка для мух

2) informal па́рны

sticky weather — па́рнае надво́р’е, па́рнасьць

3) informal цяжкі́, непрые́мны

a sticky problem — непрые́мная прабле́ма

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

tenacious

[tɪˈneɪʃəs]

adj.

1) мо́цны, учэ́пісты

2) які́ мо́цна трыма́ецца

a person tenacious of his rights — асо́ба, яка́я мо́цна трыма́ецца сваі́х право́ў

3) упа́рты; насто́йлівы

a tenacious salesman — насто́йлівы прадаве́ц

4) трыва́лы

a tenacious memory — трыва́лая па́мяць

5) вя́зкі; лі́пкі, кле́йкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)