палу́тарка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Разм. Тое, што і паўтаратонка. Наладаваныя трохтонкі, палутаркі.. спаўзаюць з узгорка на кволы мост. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

infirm [ɪnˈfɜ:m] adj.

1. няду́жы, сла́бы; кво́лы, ляда́шчы

2. няцвёрды;

infirm of purpose нерашу́чы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wonky [ˈwɒŋki] adj. infml

1. кво́лы, сла́бы (пра чалавека)

2. ненадзе́йны, хі́сткі (пра рэч)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дэбі́льны

(лац. debilis = кволы, слабы)

псіхічна недаразвіты, які характарызуецца дэбільнасцю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

няге́глы разм

1. únansehnlich; únschön;

2. (кволы, слабы) schwächlich; kränklich, gebréchlich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

даліка́тны, -ая, -ае.

1. Ветлівы, ласкавы ў абыходжанні з людзьмі.

Гэта спакойны, д. чалавек.

2. Які патрабуе асцярожных, тактоўных адносін (разм.).

Я да вас па далікатным пытанні.

3. Складаны, тонкі, выпеставаны.

Далікатныя рукі.

Чалавек далікатнага складу.

4. Кволы, мяккі, прыемны навобмацак.

Чаравікі з далікатнай скуры.

|| наз. даліка́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

астэні́чны

(гр. asthenikos = кволы, слабы)

які мае адносіны да астэніка, астэніі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ню́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак.

Разм. Надакучліва плакаць, ныць. — Які ты кволы, — сумна сказаў Светлячок. — Я, калі парэжуся або паб’юся, стараюся ні за што не нюніць. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

субты́льны

(лац. subtilis)

1) кволы, слабы;

2) далікатны (аб чалавеку).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

míckrig, míckerig

a хвараві́ты, сла́бы, нямо́глы, кво́лы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)