палу́тарка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.
Разм. Тое, што і паўтаратонка. Наладаваныя трохтонкі, палутаркі.. спаўзаюць з узгорка на кволы мост. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)