мурцо́ўка, ‑і, ДМ ‑цоўцы, ж.

Разм. Посная страва з крышанага ў ваду з алеем або ў квас хлеба з цыбуляй. Папаеў мурцоўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закіслы, ✂.

  1. Які закіс.

    • З. булён.

  2. Занадта кіслы (разм.).

    • З. квас.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Ква́шаны ’квашаны, кіслы’ (ТСБМ, Сл. паўн.-зах., Сцяшк.). Гл. квас.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адбрадзі́ць, ‑браджу, ‑бродзіш, ‑бродзіць; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Закончыць, перастаць брадзіць (пра піва, квас і пад.).

2. Правесці мяжу на сенакосе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перабіва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да перабіцца.

2. Зал. да перабіваць.

•••

Перабівацца з вады на хлеб (з хлеба на квас) — жыць бедна, галадаючы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перабіва́цца:

перабіва́цца з хле́ба на квас разм ein élendes Dásein frísten, am Húngertuch nágen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Ква́сны ’кіслы’ (Нас., Сцяшк., Касп., Яруш., Сл. паўн.-зах., ТС). Гл. квас.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

упіць, ✂; зак.

Змагчы выпіць што-н.

  • Квас такі кіслы, што не ў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

саладкава́ты, ‑ая, ‑ае.

Трохі салодкі. Саладкаваты квас. □ З поля нясло вільготнай парнасцю, з саду — саладкаватым пахам падапрэлых яблык-паданак. Навуменка. У паветры чуваць саладкаваты пах кветак. Гамолка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

квасок, ✂, м.

  1. гл. квас.

  2. з кваском (разм.) — кіславаты на смак.

    • Яблыкі з кваском.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)