raccoon [rəˈku:n] n. (таксама racoon)

1. zool. яно́т

2. фу́тра яно́та;

a raccoon collar яно́тавы каўне́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

утулі́цца, -улю́ся, -у́лішся, -у́ліцца; зак., у што.

1. Уткнуўшыся, прыціснуцца да чаго-н.

У. тварам у падушку.

2. Захутацца ў што-н.

У. ў каўнер.

|| незак. уту́львацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

шкі́рка, -і, ж.

У выразе: узяць (схапіць) за шкірку каго (разм.) — узяць за частку адзення, якая прымыкае да шыі, за каўнер, за заднюю частку шыі; таксама перан.: прымяніць насілле, прымус.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

зрыжэ́лы, ‑ая, ‑ае.

Які зрыжэў; парыжэлы. Зрыжэлы каўнер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Во́рат ’дзірка ў мяху, праз якую насыпаюць што-небудзь’ (Нас.); ’каўнер’ (Бяльк., Грыг., КЭС, віц.); ’каўнер, прарэх’ (Шатал.). Рус., укр. во́рот ’каўнер’, ст.-рус. воротъ ’шыя’, ст.-слав. вратъ, балг. врат, серб.-харв. вра̑т, славен. vrȃt ’шыя’, польск. wrot ’вяртанне’, в.-луж. wrót ’паварот’. Звязана чаргаваннем з вярцець (Фасмер, 1, 354). Прасл. vortъ — аддзеяслоўнае ўтварэнне ад vortiti (гл. варочаць), першапачаткова Nomen actionis ’паварот, тое, што варочаецца’ (Брукнер, 632; Скок, 3, 618 і наст., Шанскі, 1, В, 167 і наст.). У бел. мове значэнне ’каўнер’, калі меркаваць па лакалізацыі, магчыма, пад рус. уплывам.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прышпільны́, ‑ая, ‑ое.

Які прышпільваецца. Прышпільны каўнер. Прышпільныя манжэты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Mántelkragen

m -s, - каўне́р паліто́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Pélzkragen

m -s, - фу́травы [футро́вы] каўне́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Spítzenkragen

m -s, - кару́нкавы каўне́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Stéhkragen

m -s, - стая́чы каўне́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)