це́ча ж. течь;

карабе́ль даў це́чу — кора́бль дал течь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэ́йдар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Ваенны карабель, які вядзе на марскіх шляхах самастойныя аперацыі па знішчэнні транспартных, гандлёвых суднаў праціўніка.

|| прым. рэ́йдарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мінано́сец, ‑носца, м.

Ваенны карабель з тарпедным узбраеннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

двухма́чтавы, ‑ая, ‑ае.

З дзвюма мачтамі. Двухмачтавы карабель.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нізкабо́ртны, ‑ая, ‑ае.

Спец. З нізкімі бартамі. Нізкабортны карабель.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

warship [ˈwɔ:ʃɪp] n. вае́нны карабе́ль

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

«Калумбія»,

касмічны карабель

т. 7, с. 487

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

лідэр,

баявы карабель.

т. 9, с. 253

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

манітор,

ваенны карабель.

т. 10, с. 82

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

HMS [ˌeɪtʃemˈes] abbr. (скар. ад Her/His Majesty’s Ship) вае́нны карабе́ль Вялікабрыта́ніі, брыта́нскі вае́нны карабе́ль

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)