батальённы вайск Bataillons- [-tal´jo:ns-];

батальённы камандзі́р Bataillonskommandeur [batal´jo:nskomandø:r] m -s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

экипа́жный​II (к экипа́ж​II) экіпа́жны;

экипа́жный команди́р экіпа́жны камандзі́р.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

камбры́г, ‑а, м.

Камандзір брыгады (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камба́т м., воен. (камандзі́р батальёна, батарэ́і) комба́т (команди́р батальо́на, батаре́и)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Regiméntsführer

m -s, - камандзі́р палка́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Kompaníeführer

m -s, - камандзі́р ро́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Geschǘtzführer

m -s, - камандзі́р гарма́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

dowódca

м.

1. камандзір;

2. правадыр; важак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

камды́ў, -ды́ва м., воен. (камандзі́р дыві́зіі, дывізіёна) комди́в (команди́р диви́зии, дивизио́на)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Kommandeur

[-'dø:r]

m -s, -e вайск. камандзі́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)