кажуры́на, -ы, мн. -ры́н, ж. (разм.).

1. Кавалак аўчыны.

2. Тоўстая скура на чым-н. (яблыку, бульбе і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падпа́шнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Кавалак шчыльнай тканіны, прышыты знутры адзення пад пахамі, для засцярогі адзення ад поту.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

глы́ба, -ы, мн. -ы, глыб, ж.

Вялікі кавалак, абломак цвёрдага рэчыва.

Г. лёду.

|| прым. глы́бавы, -ая, -ае.

Г. россып.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лядзя́к, ледзяка́, мн. ледзякі́; ледзяко́ў і лядзя́ш, ледзяша́, мн. ледзяшы́, ледзяшо́ў, м.

Невялікі кавалак лёду.

Рукі халодныя, як ледзякі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

hunk [hʌŋk] n. вялі́кі кава́лак (асабліва ежы); лу́ста, скі́бка, скрыль

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кава́лачак, ‑чка, м.

Памянш. да кавалак; невялікі кавалак. Шура адшчыпваў кавалачкі хлеба, клаў у рот. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

morsel

[ˈmɔrsəl]

n.

1) мале́нькі кава́лак, як на раз укусі́ць

2) кава́лак, фрагмэ́нт -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

укла́дыш, -а, мн. -ы, -аў, м.

Тое, што ўкладзена ў што-н. (напр., укладны ліст, кавалак чаго-н. і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

soap​1 [səʊp] n. мы́ла;

a bar of soap кава́лак мы́ла

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зачарсцве́лы, -ая, -ае.

1. Які стаў чэрствым, зацвярдзеў.

З. кавалак хлеба.

2. перан. Бяздушны, нячулы.

Зачарсцвелая натура.

|| наз. зачарсцве́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)