blue-green

сі́не-зялёны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

tenderfoot [ˈtendəfʊt] n. (pl. tenderfoots or tenderfeet) AmE, infml навічо́к, «зялёны»

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

алі́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, алі́вак, ж.

Плод алівы (у 1 знач.), масліна.

|| прым. алі́ўкавы, -ая, -ае.

А. колер (жоўта-зялёны з карычневым адценнем). Аліўкавая галінка (сімвал міру).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

líndgrün

a зялёны як лі́па

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

callow [ˈkæləʊ] adj. fml няста́лы; няво́пытны, недасве́дчаны;

a callow youth зялёны юна́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зе́лень, -і, ж.

1. Зялёны колер, што-н. зялёнае.

2. Расліннасць, расліны.

З. садоў.

Сакавітая з. лугу.

3. зб. Некаторыя віды гародніны і траў што скарыстоўваюцца ў ежу.

Пакласці ў суп з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Малашча́вы ’ярка-зялёны’ (свісл., Сцяшк. Сл.). Утворана ад малача́й — менавіта такі зялёны колер маюць лісты малачаю вясной.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

wet behind the ears

недасьве́дчаны, зялёны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

зеляню́ткі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Вельмі зялёны; зелянюсенькі. Зелянюткі гай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прызяле́нны (прызеле́нны) ’няспелы’ (шчуч., Сл. ПЗБ). Прыставачна-суфіксальнае ўтварэнне ад зе́лень, гл. зялёны з відавочным семантычным зрухам ’зялёны’ → ’няспелы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)