harassed [ˈhærəst, həˈræst] adj.
1. зму́чаны, сто́млены
2. устрыво́жаны, заклапо́чаны;
I felt harassed by all the work at the office. Я адчуваў сябе знясіленым ад усёй гэтай работы.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
взму́ченный
1. ускаламу́чаны, скаламу́чаны, заму́чаны, зму́чаны;
2. перен. (встревоженный, взволнованный) прост. устрыво́жаны, усхвалява́ны, збянтэ́жаны; см. взмути́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спаку́таваны, ‑ая, ‑ае.
Змардаваны, змучаны. Яго апраўдаюць усе, што б ні здарылася. Але сам ён [Яраш] не даруе сабе, калі гэта спакутаваная жанчына скончыць сваё жыццё на аперацыйным стале. Шамякін. Рыва пакідае есці і спакутаванымі вачыма глядзіць на старых гаспадароў. Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́мучаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад вымучыць.
2. у знач. прым. Атрыманы ў выніку цяжкіх намаганняў. Вымучаная згода.
3. у знач. прым. Разм. Знясілены, змучаны. Хвіліна спатрэбілася на тое, каб вывесці з аглабель вымучанага каня і ўвагнаць у хлеў. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
измоча́ленный
1. размача́лены; (о предметах из пеньки, льна и т. п.) раскудзе́лены;
2. перен. вы́матаны; зму́чаны; змардава́ны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
расте́рзанный
1. разарва́ны, мног. паразрыва́ны, разадра́ны, раздзёрты, мног. параздзіра́ны;
2. пашмата́ны, падра́ны, падзёрты;
3. зму́чаны; см. растерза́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спла́каны, ‑ая, ‑ае.
1. Распухлы, пачырванелы ад плачу; са слядамі слёз. Сплаканы твар. □ Мукі ў цёткі няма, і яна, выцершы сплаканыя вочы, збіраецца ісці пазычаць у суседзяў. Якімовіч.
2. Які праліў шмат слёз, змучаны плачам. Сплаканы і знясілены, раскінуўшы ручкі, хлопчык спаў на зялёнай мураве. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
потрёпанный разг.
1. прил. (рваный) падра́ны; падзёрты; пашарпа́ны; (подержанный) патрыма́ны; ужыва́ны; (поношенный) пано́шаны; (старый) стары́;
2. (о войсках) патрапа́ны;
потрёпанные диви́зии врага́ патрапа́ныя дыві́зіі во́рага;
3. прил., перен. (изнурённый) зму́чаны, змя́ты, змарне́лы;
потрёпанный вид зму́чаны (змарне́лы) вы́гляд;
потрёпанное лицо́ змя́ты (змарне́лы) твар.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
надлама́ны і надло́маны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад надламаць.
2. у знач. прым. Змучаны, пазбаўлены фізічных і душэўных сіл; з надломам (у 2, 3 знач.). Надламаная душа. □ [Васіль Ціханавіч] нейкім надламаным і ціхім голасам сказаў: — Што ты, Дзяніс... Сіўцоў. Убачыўшы сына, [маці] павольна павярнулася да яго, надломаным голасам спытала: — Што? Як там? Ткачоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
змардава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад змардаваць.
2. У знач. прым. разм. Змучаны, знясілены. Працавала [Кацярына] на багатых, Марна сілы кладучы, Змардаванаю дахаты Прыпаўзала ўначы. Броўка. Арына не спала ўсю ноч. Раніцаю ўстала змардаваная, пахудзелая. Карпаў. // Які выражае змучанасць, знямогу. На бледным, як палатно, худым і змардаваным твары блішчалі адны вочы. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)