раз’я́трыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак.

1. каго (што). Выклікаць у кім-н. моцнае раздражненне, злосць; раз’юшыць.

2. што. Прычыніць боль, дакрануўшыся да балючага месца; растрывожыць, развярэдзіць.

Р. рану.

|| незак. раз’я́трываць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. раз’я́трыванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зло́ба ж., см. злосць;

◊ з. дня — зло́ба дня;

на ~бу дня — на зло́бу дня

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заця́цца, затну́ся, затне́шся, затне́цца; затнёмся, затняце́ся, затну́цца; заця́ўся, -цяла́ся, -ло́ся; затні́ся; зак.

1. Заўпарціцца, уперціся.

2. Затаіць у сабе свае думкі, пачуцці або злосць на каго-н.

Зацялася і ні з кім не размаўляе.

|| незак. заціна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зло́бствование ср. злосць, род. зло́сці ж.; злава́нне, -ння ср.; лютава́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жёлчь

1. жоўць, род. жо́ўці ж.;

2. перен. злосць, род. зло́сці ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Verbítterung

f -, -en го́рыч, заця́тасць, злосць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Héimtücke

f -, -n верало́мства; прыхава́ная зло́сць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Erbítterung

f - го́рыч, азло́бленасць, злосць, варо́жасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

адкіпе́ць сов.

1. (при кипячении — о молоке) сверну́ться;

2. перен. откипе́ть;

~пе́ла злосць — откипе́ла злость

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лю́ты I прил. лю́тый, свире́пый, жесто́кий; зве́рский;

~тая злосць — лю́тая зло́ба

лю́ты II м. февра́ль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)