evil1 [ˈi:vl] n. fml

1. зло; лі́ха;

good and evil дабро́ і зло;

the struggle of good against evil барацьба́ дабра́ са злом

choose the lesser of two evils выбіра́ць з дзвюх бед ме́ншую

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адлі́цца¹, 1 і 2 ас. не ўжыв., адалье́цца і адліе́цца; зак.

Пра вадкасць: часткова выліцца.

Вада з карыта адлілася.

|| незак. адліва́цца, -а́ецца.

Адальюцца слёзы чые і каму — хто-н. паплаціцца за ўчыненае каму-н. зло, крыўду і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адрыгну́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не́цца; зак.

1. Выдаліцца са страўніка пры адрыжцы.

Адрыгнулася (безас.) цыбуляй.

2. перан. Адбіцца пэўным чынам за якое-н. зло (разм.).

Прыйдзе час — адрыгнецца яму гэта.

|| незак. адрыга́цца, -а́ецца і адры́гвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

барбо́с, ‑а, м.

1. Дваровы сабака.

2. Лаянк. Пра злога, грубага чалавека. Наперадзе ўсё ліха, зло І здзекі панскага барбоса. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Übel

n -s, -

1) лі́ха, зло

das ntwendige ~ — непазбе́жнае зло

j-m ein ~ zfügen — зрабі́ць каму́-н. зло; бяда́

inem ~ bhelfen* [whren, stuern] — дапамагчы́ ў бядзе́

2) хваро́ба, не́мач

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

назе́ма

(гр. nosema = хвароба, зло)

прасцейшае атрада мікраспарыдый, якое паразітуе ў клетках насякомых.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

воздава́ть несов.

1. аддава́ць;

воздава́ть по заслу́гам аддава́ць па заслу́гах;

2. / воздава́ть по́чести ушано́ўваць;

3. (отплачивать) адпла́чваць;

воздава́ть добро́м на зло адпла́чваць дабро́м на зло;

воздава́ть до́лжное аддава́ць нале́жнае;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зламы́снік, ‑а, м.

Той, хто жадае каму‑н. зла, чыніць зло; злоснік. Я не куру, а тых, хто курыць, лічу зламыснікамі, ворагамі свайго здароўя. Прокша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

übel tun

* vt (D) рабі́ць зло (каму-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

злосць ж. злость; зло́ба; зло ср.; озлобле́ние ср.;

ён усі́х пало́хаў сваёй ~сцю — он всех пуга́л свое́й зло́стью;

твар перакасі́ўся ад ~сці — лицо́ перекоси́лось от зло́сти (зло́бы);

ды́хаць ~сцю — дыша́ть зло́бой;

з. бярэ́зло берёт;

ло́пнуць ад ~сці — ло́пнуть от зло́бы;

сагна́ць з. — сорва́ть зло;

на з. — (каму) на зло (кому);

па ~сці — по зло́бе;

папа́ўся пад з. — попа́лся под горя́чую ру́ку;

кіпе́ць ад ~сці — кипе́ть от зло́бы;

як на з. — как на зло;

уве́сці ў з. — разозли́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)