прырубе́жны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца каля рубяжа; прыгранічны. Прырубежная паласа. Прырубежныя землі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абало́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да абалоны. Абалонныя землі. Абалонныя лугі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абло́гавы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і абложны (у 1 знач.). Аблогавыя землі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жму́дскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да жмудзі, належыць ёй. Жмудскія землі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

далі́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да даліны. Далінныя лугі. Далінныя землі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стараабло́жны, ‑ая, ‑ае.

Які даўно не апрацоўваўся (пра ворную зямлю). Стараабложныя землі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

схі́лавы, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца на схіле (у 1 знач.). Схілавыя землі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каланізава́ць

(фр. coloniser)

1) ажыццяўляць каланізацыю 1;

2) засяляць незанятыя землі перасяленцамі, каланістамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

багара́, ‑ы, ж., зб.

Непаліўныя землі ў зонах арашальнага земляробства. // Пасевы на такіх землях.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ба́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бая ​1, належыць баю ​1. Байскія землі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)