misdirect

[,mɪsdəˈrekt]

v.t.

1) няпра́вільна, фальшы́ва накіро́ўваць; зво́дзіць

2) дава́ць зма́нныя інстру́кцыі (прысяжны́м)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

nullify [ˈnʌlɪfaɪ] v. fml

1. рабі́ць несапра́ўдным, касава́ць; анулява́ць (дагавор, пагадненне, загад)

2. зво́дзіць на нішто́/да нуля́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

З’ю́дзіць ’успудзіць, сагнаць з месца, падбухторыць’ (Сл. паўн.-зах.). Рус. съюта́жить, съюртить ’сагнаць, ссыпаць у кучу’ (Даль). Гл. юдзіць ’зводзіць; павучаць, падказваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

неамеркантылі́зм

(ад неа + меркантылізм)

напрамак эканамічнай думкі 19—20 ст., які зводзіць адносіны ў капіталістычным грамадстве да адносін абмену тавараў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

pervert [pəˈvɜ:t] v.

1. вычвара́ць, перакру́чваць, скажа́ць;

pervert the truth скажа́ць пра́ўду

2. зво́дзіць, збіва́ць з пра́вільнага шля́ху; разбэ́шчваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

совраща́ть несов.

1. (сбивать с правильного пути) зво́дзіць, збіва́ць з пра́вільнага шля́ху;

2. (соблазнять) спакуша́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

hamstring​2 [ˈhæmstrɪŋ] v. (hamstrung) fml

1. зрыва́ць, зво́дзіць на нішто́ (намаганні, планы і да т.п.)

2. падраза́ць кры́лы (каму-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

vitiate [ˈvɪʃieɪt] v. fml псава́ць; паслабля́ць, пазбаўля́ць сі́лы;

This admission vitiates your whole argument. Гэтая заўвага зводзіць на нішто ўсю тваю аргументацыю.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кадыфікава́ць

(с.-лац. codificare)

1) зводзіць законы краіны па асобных галінах права ў адзіную сістэму;

2) прыводзіць у пэўную сістэму якія-н. абазначэнні, правілы, палажэнні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

стра́вливать​I несов.

1. (натравливать друг на друга) зво́дзіць, нацко́ўваць;

2. (посев, корм) прост., с.-х. траві́ць, страўля́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)