Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
учу́ць, -у́ю, -у́еш, -у́е; -у́й; -у́ты; зак., што і з дадан. (разм.).
1. Успрыняць слыхам, пачуць.
У. далёкую гамонку.
2. Улавіць, зразумець тое, што гавораць.
Прабач, я не ўсё ўчуў, што ты сказаў.
3. Улавіць нюхам, чуццём.
Звер учуў небяспеку.
У. добразычлівасць у голасе.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зверына́, ‑ы ізвяры́на, ‑ы, ж.
1.зб. Звяры. Лес быў вялікі і глухі, зверыны рознай ды птаства многа вадзілася.Чарнышэвіч.Рынулася наўцёкі звярына. Беглі, як ашалелыя, мядзведзі, ваўкі, дзікія козы, лісіцы.Пальчэўскі.
2.Разм. Вялікі звер. Арлоўскі ўстрапянуўся. Буйная звярына сама ішла на яго...Паслядовіч.
3. Тое, што і звер (у 2 знач.). Зверына, а не чалавек.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Wüterich
m -(e)s, -e вы́людак, тыра́н, кат, звер
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Bésti¦e
f -, -n
1) драпе́жнік, звер
2) вы́людак, не́людзь
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Вы́людак ’звер, кат’ (БРС, Крывіч, 12, 1926, 3). Рус.вы́людье ’вырадак, маральная пачвара’. Прэфіксальна-суфіксальнае ўтварэнне ад люд‑ па тыпу вырадак.
хі́жы звер Ráubtier n -s, -e; перан ráubgierig, ráublustig, räuberisch
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
лаве́ц (род. лаўца́) м. лове́ц;
◊ на лаўца́ і звер бяжы́ць — посл. на ловца́ и зверь бежи́т
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Трупае́дзіна экспр. ‘сварлівая жанчына, заяда’ (клец., Бел. дыял. 3). Іранічнае ўтварэнне да труп і есці (гл.), параўн. польск.trupojad ‘звер, які харчуецца трупамі’.