ready-made [ˌredɪˈmeɪd] adj.

1. гато́вы (пра ежу)

2. збі́ты, неарыгіна́льны, трывія́льны;

ready-made opinions шабло́нныя по́гляды;

ready-made phrases збі́тыя фра́зы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зліня́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які страціў першапачатковы колер, яркасць фарбаў; выцвілы. З кійком у руцэ, у злінялым, выцвілым капелюшы, у латаных штанах уваходзіць Сухалета. Вітка. // перан. Збіты, пошлы. — Новае нельга выказаць толькі старымі, злінялымі словамі. Новаму трэба і новыя словы... Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

utarty

utart|y

1. уезджаны; пратаптаны; убіты;

droga ~a — уезджаная (пратаптаная, убітая) дарога;

2. перан. звычайны; збіты;

~y frazes — збіты (сцёрты) выраз, збітая фраза

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

трывія́льны

(фр. trivial, ад лац. trivialis = які знаходзіцца на скрыжаванні дарог)

пошлы, збіты, пазбаўлены свежасці і арыгінальнасці (напр. т. жарт).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

збі́шча Месца на пашы, дзе збіты жывёлай травастой (Слаўг.).

□ ур. Збішча (пяскі) на поўнач ад в. Дубня Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

verblüfft

a збі́ты з панталы́ку, азада́чаны, ашало́млены, ура́жаны (von D – чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сплочённый

1. прич. збі́ты, звя́заны;

2. прич., перен. згуртава́ны, з’ядна́ны, аб’ядна́ны; см. сплоти́ть;

3. прил. (единодушный) згуртава́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цяльня́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Разм. Матроская паласатая нацельная кашуля. Рэзалі вочы ярка-сінія палоскі Антосевай цяльняшкі... Васілевіч. Адзін [матрос] у разарванай абпаленай цяльняшцы з забінтаванай галавой страляў з гарматы, другі стаяў каля мачты і трымаў над галавою збіты карабельны флаг. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Каўця́х ’камяк памёту’ (Шат.). Здаецца, фармальна тоеснае з укр. ковтях ’валасы, якія збіліся ў камякі’ (Грынч.). У аснове ляжыць слав.⇉’камяк’, якое можна вывесці з рэальна існуючых лексем, (параўн. каўтун, у якога ёсць значэнне ’збіты пук валасоў, поўсці’). Усх.-слав. *къ11‑ипъ (гл.), магчыма, звязана з прасл. дзеяслова* *kъltati ’калыхацца, гайдацца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сці́пры ’шчыльны, сціснуты, збіты’, ’моцны, цвёрды, трывалы’ (Ласт.). Паводле Ластоўскага (там жа, 448), у выніку кантамінацыі сціслы і сперты (гл. перці), што малаверагодна; хутчэй з літ. stiprùs ’моцны, цвёрды, трывалы’, старое stìpras ’моцны; мужны’, лат. stiprs ’моцны’, адносна якіх гл. Смачынскі, 604. Фіксацыя толькі ў слоўніку Ластоўскага можа сведчыць ігра штучнае ўтварэнне.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)