за́йчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. гл. заяц.

2. Светлая пляма на чым-н. ад сонечнага праменя, адбітага бліскучай паверхняй.

Зайчыкі на сцяне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шумово́й в разн. знач. шумавы́;

шумово́й орке́стр шумавы́ арке́стр;

шумово́е оформле́ние шумаво́е афармле́нне;

шумово́й за́яц охотн. шумавы́ за́яц.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шара́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

1. Шэры заяц.

2. Кафтан з шэрага сукна.

|| памянш. шарачо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

за́йка, ‑і, м.

Ласк. да заяц.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шумавы́ в разн. знач. шумово́й;

ш. арке́стр — шумово́й орке́стр;

~во́е афармле́нне — шумово́е оформле́ние;

ш. за́яц — охот. шумово́й за́яц

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

караткахво́сты, ‑ая, ‑ае.

З кароткім хвастом. Караткахвосты заяц.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даўгаву́хі, ‑ая, ‑ае.

З доўгімі вушамі. Даўгавухі заяц.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вастраву́хі, ‑ая, ‑ае.

З вострымі вушамі. Вастравухі заяц.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заско́чыць, -чу, -чыш, -чыць; зак.

1. Скокнуўшы, забрацца куды-н.

Заяц заскочыў у агарод.

2. Зайсці куды-н. мімаходам, ненадоўга (разм.).

З. да сябра.

|| незак. заска́кваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

харчава́цца, -чу́юся, -чу́ешся, -чу́ецца; -чу́йся; незак.

1. Задавальняць патрэбу арганізма ў ежы; есці, карміцца.

Х. гароднінай.

Заяц харчуецца капустай.

2. Сталавацца дзе-н.

Х. ў сталовай.

|| наз. харчава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)