barrier

[ˈbæriər]

1.

n.

1) бар’е́р -а m.; заста́ва, перашко́да, замі́нка f.

2) бар’е́р на ста́рце

2.

v.t.

адгараджа́ць бар’е́рам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

за́гваздка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

1. Спецыяльны шпень, які ўстаўляецца ў дзірку калёснай восі, каб не спадалі колы. Згубіць загваздку. □ Не праехаў я і вярсты, як з восі выскачыла загваздка, кола скацілася, і конь стаў. Скрыпка. // Такое прыстасаванне для замацавання якой‑н. дэталі.

2. перан. Перашкода, замінка. А ў гэтым якраз і загваздка. Сілы ў руках — хоць адбаўляй, а спрыту да працы аніякага. Пянкрат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збой, ‑ю, м.

1. Вялікая колькасць каго‑, чаго‑н., цесна сабранага, збітага ў адным месцы. І ў гэткім шуме можна парою нічога не чуць, і ў гэткім збоі людзей можна часамі быць адзінокім. Брыль.

2. Перабой у руху, рабоце, дзеянні. [Становішча] вось-вось пяройдзе за тую мяжу, калі замінка дзе-небудзь у адным месцы імгненна выкліча збоі ў іншых месцах. Васілёнак.

3. Спец. Галава, ногі і ўнутранасці забітай на мяса жывёлы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

obstruction

[əbˈstrʌkʃən]

n.

1) перашко́да, замі́нка f.

2) перашкаджа́ньне, перагаро́джваньне n.

3) затры́мка f., тармажэ́ньне n.

the obstruction of progress — тармажэ́ньне по́ступу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

obstruction [əbˈstrʌkʃn] n.

1. перашко́да, замі́нка

2. загаро́да, загрува́шчанне; перашко́да;

The car was parked on the pavement, causing an obstruction. Машыну прыпар кавалі на тратуары, з-за чаго ўтварыўся затор.

3. med. непрахо́днасць; закупо́рка; запо́р;

an intestinal obstruction кішэ́чная непрахо́днасць, кішэ́чны запо́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прегра́да

1. (то, что преграждает путь) перагаро́дка, -кі ж., перашко́да, -ды ж.; (помеха) замі́нка, -кі ж.;

2. перен. перашко́да, -ды ж.;

3. анат. перапо́на, -ны ж.;

грудобрюшна́я прегра́да грудабрушна́я перапо́на;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Hémmung

f -, -en

1) затры́мка, перашко́да

~ in der Réde — запі́нка ў мо́ве [маўле́нні]

2) фізіял. тармажэ́нне

~ der Kräfte — упа́дак сіл, змо́ранасць, знясі́ленне

3) тэх. перашко́да, замі́нка; тармажэ́нне, збой ру́ху

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

difficulty

[ˈdɪfɪkəlti]

n., pl. -ties

1) ця́жкасьць f.

2) кло́пат -у m; замі́нка, перашко́да f.

3) pl. ця́жкасьці (матэрыя́льныя)

4) нязго́да f.

to make a difficulty — рабі́ць перашко́ды; быць неахво́чым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

liability

[,laɪəˈbɪləti]

n., pl. -ties

1) схі́льнасьць f.

liability to disease — схі́льнасьць да хваро́баў

2) абавя́занасьць, адка́знасьць f.

liability for a debt — адка́знасьць за доўг

3) перашко́да, замі́нка f.

•

- liabilities

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

рага́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

1. Прыстасаванне для перагароджвання доступу куды‑н. у выглядзе некалькіх накрыж збітых калоў, прымацаваных да доўгага бруса. [Людзі] усхапіліся з зямлі, падмялі пад сябе вартавых, .. раскідалі калючыя рагаткі і ў адзін момант зніклі ў густым хмызняку. Лынькоў. // перан.; звычайна мн. (рага́ткі, ‑так). Перашкода, замінка. Рагаткі царскай цэнзуры. Бюракратычныя рагаткі.

2. Рагулька з прывязанай да абодвух яе канцоў гумкай для кідання. Страляць з рагаткі. □ У .. [Кастуся] рагатка ёсць, зручная такая, з жоўтай гумы... Рылько.

3. Палка з развілінай для падтрымання якіх‑н. прадметаў. Падбеглі [мужчыны] бліжэй, убачылі .. кацёл, падвешаны на дзвюх нізкіх рагатках. Кулакоўскі.

4. Уст. Жалезны нашыйнік з доўгімі вастрыямі ўнутры, які надзявалі на шыю каму‑н. як пакаранне за правіннасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)