паращитови́дный анат. парашчытападо́бны;

паращитови́дная железа́ парашчытападо́бная зало́за.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поджелу́дочный анат. падстра́ўнікавы;

поджелу́дочная железа́ падстра́ўнікавая зало́за.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шишкови́дный шышкападо́бны;

шишкови́дная железа́ анат. шышкападо́бная зало́за.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

щитови́дный анат. шчытападо́бны;

щитови́дная железа́ шчытападо́бная зало́за.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бубо́н, ‑а, м.

Апухлая ў выніку запалення лімфатычная залоза (у пахвіне, пад пахамі).

[Ад грэч. bubon — пахвіна.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

яе́чнік, ‑а, м.

Парная жаночая палавая залоза, у якой утвараюцца і спеюць палавыя клеткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інсулі́н, -у, м. (спец.).

Бялковы гармон, які выпрацоўвае падстраўнікавая залоза, а таксама прэпарат гэтага гармону, што выкарыстоўваецца як лекавы сродак для рэгулявання вугляводнага абмену ў арганізме.

|| прым. інсулі́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падстра́ўнікавы, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца пад страўнікам. Падстраўнікавая залоза. // Які выдзяляецца падстраўнікавай залозай. Падстраўнікавы сок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sweat gland

по́тавая зало́за

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

tonsil

[ˈtɑ:nsəl]

n.

мінда́льная зало́за

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)