preoccupy

[priˈɑ:kjəpaɪ]

v.

1) ца́лкам захапля́ць ува́гу, ду́мкі

2) займа́ць загадзя́ (напр. ме́сца)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sprawować

незак. выконваць;

sprawować urząd — займаць пасаду;

sprawować kontrolę — кантраляваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

engage [ɪnˈgeɪdʒ] v. fml

1. найма́ць (каго-н.)

2. займа́ць (час, увагу, думкі)

3. fml прыця́гваць (увагу)

4. fml пачына́ць бой

5. tech. зачапля́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

anektować

незак. кніжн. анексаваць, забіраць, займаць, захопліваць;

anektować dom — забіраць дом

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

oust [aʊst] v. fml (from) выцясня́ць (каго-н.); вымуша́ць пайсці́(з пасады), займа́ць чыё-н. ме́сца;

oust the government from power пазбаўля́ць ула́ды/звярга́ць ура́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

precedence [ˈpresɪdəns] n. прыярытэ́т, першачарго́васць; першынство́, старшынство́;

in order of precedence па чарзе́;

have/take precedence over быць больш ва́жным/зна́чным; займа́ць больш высо́кае стано́вішча

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

эліта́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны, належыць да эліты (у 2 знач.). Элітарная адукацыя.

2. Звязаны з буржуазнымі тэорыямі аб натуральным дзяленні грамадства на выбраную меншасць, прызваную займаць у ім пануючае становішча, і масу народа. Элітарныя ідэі.

•••

Элітарная культура — культура для выбраных, якая супрацьпастаўляецца буржуазнымі ідэолагамі т. зв. масавай культуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

amteren

vi (als N) займа́ць паса́ду (каго-н.); выко́нваць абавя́зкі (каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

супаста́т, ‑а, М ‑таце, м.

1. Уст. і высок. Вораг, непрыяцель. Нам не забыць ні хат, ні нават траў, Што супастатам спалены, стаптаны. Астрэйка. Няхай помняць супастаты, Што значаць бравыя салдаты. Колас.

2. Разм. лаянк. Разбойнік, злачынец, ліхадзей. [Маці:] — А, супастат... Драчонікі даўно пастылі, авечак трэба ісці займаць, а ён храпе сабе! Місько.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БАСУРМА́Н,

басурманін, 1) устарэлая назва нехрысціяніна, пераважна мусульманіна (у Расіі — неправаслаўнага). У ВКЛ прававое становішча басурманаў рэгулявалася Статутамі ВКЛ, якія ў пэўнай ступені абмяжоўвалі іх правы. Басурман не меў права займаць дзярж. і адм. пасады, мець у няволі хрысціян, не мог быць панятым і інш. 2) Пераноснае значэнне — несумленны чалавек.

т. 2, с. 343

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)