zapalić się

зак.

1. запаліцца; успыхнуць;

2. натхніцца; захапіцца; загарэцца; запалаць;

zapalić się gniewem — загарэцца гневам;

zapalić się do malarstwa — захапіцца жывапісам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rozpalić się

зак.

1. распаліцца;

2. перан. загарэцца; распаліцца; узбудзіцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

чырване́ць

1. sich röten, rot wérden;

2. (пра чалавека) erröten vi (s), rot wérden; erglühen vi (s) (загарэцца чырванню)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

заня́цца​II разм. (загарэцца, успыхнуць, надысці) Féuer fángen*; ánbrechen* vi (s);

зо́лак заняўся der Mórgen dämmerte [gráute];

дзень заняўся der Tag brach an

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пы́хнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

1. Аднакр. да пыхкаць.

2. Раптоўна і хутка заняцца агнём. Агонь .. [Падбярэцкі] расклаў адным махам — смалякі пыхнулі, як порах. Пташнікаў. Дасталі запалкі, падпалілі сухі ядловец, і касцёр адразу пыхнуў. Дубоўка. // Раптоўна загарэцца, засвяціцца ярчэй. Падышла дзяўчынка, высыпала з прыполу на вуголле шматкі бяросты. Ярка пыхнула полымя. Хомчанка. // Хутка і моцна пачырванець. Твар Казіміра зноў пыхнуў чырванню. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fíebern

vi

er fíebert — у яго́ гара́чка

nach etw. (D) ~ — загарэ́цца чым-н., го́рача [па́лка, стра́сна] жада́ць чаго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zapłonąć

zapłoną|ć

зак. запалаць; загарэцца;

ogień ~ł — агонь запалаў;

~ć miłością — запалаць каханнем

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zająć się

зак.

1. заняцца;

zająć się pracą — заняцца справай (працай);

2. заняцца, загарэцца, запалаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

запалі́цца сов.

1. (загореться огнём) заже́чься;

~лі́лася святло́ — зажёгся свет;

2. воспали́ться;

рука́ мо́цна ~лі́лася — рука́ си́льно воспали́лась;

3. (приобрести запал) запали́ться;

конь ~лі́ўся — ло́шадь запали́лась;

4. перен., см. загарэ́цца 5

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

fángen

*

1.

vt

1) лаві́ць, злаві́ць

2) перан. злаві́ць на ву́ду, перахітры́ць

sich ~lássen* — папа́сці́ся на ву́ду, даць ашука́ць сябе́

3)

Féuer ~ — запа́львацца, загарэ́цца перан. загарэ́цца (якім-н. пачуццём), захапі́цца, закаха́цца

◊ Gríllen ~ — хандры́ць

2.

(sich) лаві́цца

sich in séinen éigenen Wórten fángen* — заблы́тацца (ва ўласных словах)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)