забива́ть несов.

1. в разн. знач. забіва́ць; (вгонять во что-л. твёрдое — ещё) уганя́ць; см. заби́ть;

2. (резать на мясо) рэ́заць; забіва́ць; (свиней — ещё) кало́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

slay

[sleɪ]

v.t. slew, slain

забіва́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

lynch

[lɪntʃ]

v.t.

лінчава́ць, забіва́ць самасу́дам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dispatch​2 [dɪˈspætʃ] v. fml

1. адпраўля́ць (у розных знач.)

2. dated забіва́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zúnageln

vt забіва́ць цвіка́мі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éinrammen

vt забіва́ць па́лі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

erlégen

vt забіва́ць (дзічыну)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

tótschlagen

* аддз. vt забіва́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

méucheln

vt забіва́ць по́дла [па-ліхадзе́йску, з-за вугла́]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

бак I м. (ёмкость для жидкостей) бак

бак II м., мор. бак;

◊ забіва́ць ба́кі — втира́ть очки́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)