акая́нны, -ая, -ае.

1. Пракляты, адхілены царквою, грахаводны, паганы.

2. Жорсткі, бесчалавечны, непрыемны.

А. чалавек.

Акаянная душа.

3. Ужыв. як лаянкавае, асуджальнае слова (разм.).

Адыдзіся ад мяне, акаянны!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

брута́льны

(лац. brutalis)

грубы, жорсткі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тырані́чны

(гр. tyrannikos)

жорсткі, дэспатычны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

акая́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Пракляты, адхілены царквою, грахаводны, паганы. // Бесчалавечны, жорсткі, ганебны. Акаянная душа. Акаянны чалавек. // Ужываецца як лаянкавае слова. Ірад акаянны.

2. у знач. наз. акая́нны, ‑ага, м. Жорсткі, ганебны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сатра́п, -а, мн. -ы, -аў м.

1. Намеснік правіцеля ў старажытнай Персіі і Індыі, які меў неабмежаваную ўладу.

2. перан. Самадур, дэспат, жорсткі начальнік, тыран.

|| прым. сатра́пскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шчаці́ністы, -ая, -ае.

1. Пакрыты густым шчаціннем, густа парослы жорсткімі валасамі.

Ш. хіб.

Ш. твар.

2. Жорсткі, які нагадвае шчацінне (пра валасы, поўсць).

Шчаціністыя вусы.

|| наз. шчаці́ністасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ruthless

[ˈru:Өləs]

adj.

бязьлі́тасны; лю́ты, жо́рсткі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ferocious [fəˈrəʊʃəs] adj. лю́ты, раз’ю́шаны, раз’я́траны, жо́рсткі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hard-core​2 [ˌhɑ:dˈkɔ:] adj. жо́рсткі, цвердало́бы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

heartless [ˈhɑ:tləs] adj. бессардэ́чны, бязду́шны; бязлі́тасны, жо́рсткі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)