ліхі́, -а́я, -о́е.

1. Які можа ці здольны прычыніць бяду, нядобры, злы, дрэнны.

Л. чалавек.

2. Звязаны з цяжкім жыццём, перажываннямі.

Ліхая гадзіна.

|| наз. лі́хасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вершаплёт, ‑а, М ‑плёце, м.

Разм. пагард. Дрэнны, бяздарны паэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недабрая́касны, ‑ая, ‑ае.

Нізкай якасці; дрэнны. Недабраякасныя вырабы. Недабраякасны рамонт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ляда́шчы, -ая, -ае (разм.).

1. Кволы, слабы, хілы.

За возам брыла лядашчая карова.

2. Стары, струхлелы; збуцвелы.

Лядашчая вопратка слаба грэла.

3. Дрэнны, нягодны.

|| наз. ляда́шчасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

obskurny

грубы, дрэнны, паганы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

chujowy

вельмі кепскі; дрэнны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рыфмаплёт, ‑а, М ‑плёце, м.

Разм. зневаж. Дрэнны складальнік вершаў; рыфмач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дурно́й

1. дрэ́нны, пага́ны, ке́пскі, благі́;

ду́рной вкус дрэ́нны густ;

2. (некрасивый) непрыго́жы; бры́дкі;

3. (глупый) прост. дурны́;

◊

ду́рной глаз пага́нае во́ка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

незайздро́сны, -ая, -ае.

1. Які не адчувае зайздрасці да каго-н.

Н. чалавек.

2. Дрэнны, няважны, які не выклікае зайздрасці.

Незайздросная хатка.

|| наз. незайздро́снасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

bad form

дрэ́нны тон

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)