ГЛЫБО́КІ ДРУК,
від друку, пры якім друкавальныя элементы друкарскай формы паглыблены адносна прабельных і запаўняюцца фарбаю. У працэсе друкавання фарба бесперапынна паступае на паверхню друкарскай формы, спец. стальной пласцінкай (ракелем) выдаляецца з прабельных элементаў, а з паглыбленняў пад ціскам друкарскага вала перадаецца на паперу.
Чым глыбей друкавальныя элементы, тым больш фарбы пераносіцца на паперу і больш цёмнымі насычанымі робяцца пэўныя часткі адбітка. Для адбіткаў глыбокага друку ўласцівыя высокая яркасць, насычанасць і мяккасць тонавых пераходаў. Формы для глыбокага друку робяць фотамех. спосабам і на электрагравіравальных апаратах, друкаванне выконваецца на ратацыйных друкарскіх машынах. Глыбокі друк выкарыстоўваюць для друкавання ілюстраваных адна- і шматфарбавых часопісаў, рэкламнай і этыкетачна-ўпаковачнай выяўленчай прадукцыі. Вядомы з 15 ст. Папярэднікам сучаснага спосабу вырабу формаў глыбокага друку з’яўляецца геліягравюра.
Літ.:
Полянский Н.Н. Технология полиграфического производства. Ч. 2. М., 1982.
т. 5, с. 308
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ратапры́нт
(англ. rotaprint, ад лац. rota = кола + англ. print = друк)
малафарматная друкарская машына для друкавання афсетным спосабам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
тыпалітагра́фія
(ад гр. typos = адбітак + літаграфія)
паліграфічнае прадпрыемства, на якім працэс друкавання выконваецца друкарскім і літаграфскім спосабамі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
-тыпія
(гр. typos = адбітак)
другая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на сувязь з працэсамі друкавання, паліграфіі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
гальванаклішэ́
(ад гальвана- + клішэ)
падрыхтаваная гальванапластычным спосабам копія з драўлянага або штрыхавога цынкавага клішэ для друкавання вялікіх тыражоў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
па́трыца
(ням. Patrize)
рэльефная, выпуклая форма (у процілегласць паглыбленай — матрыцы) для друкавання або ціснення (у тым ліку прыгатавання матрыц).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
рата́цыя
(лац. rotatio = вярчэнне)
1) машына для друкавання газет, часопісаў вялікім тыражом;
2) кругавы рух у якім-н. суставе.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
гільяшы́раваць
(фр. guillocher)
гравіраваць на паверхні металу або каменя сетку крывых пераплеценых ліній, напр. на формах для друкавання грашовых знакаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
зву́зіцца, ‑зіцца; зак.
1. Стаць вузкім або вужэйшым. Вочы звузіліся. □ Вёска канчалася, шаша выходзіла на палявы прастор, які звузіўся поначы да нешырокай стужкі дарогі, абмежаваны з бакоў дзвюма прыпыленымі канавамі. Быкаў.
2. перан. Паменшыцца, скараціцца. Пасля ўказу польскіх магнатаў у 1696 годзе аб забароне друкавання на беларускай мове літаратурнае жыццё Беларусі прыкметна звузілася. «Полымя».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
табуля́тар
(ад лац. tabula = дошка, табліца)
1) вылічальная машына для аўтаматычнай апрацоўкі інфармацыі;
2) прыстасаванне ў пішучых машынках для друкавання табліц.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)