bestialski

зверскі, люты, дзікі;

bestialski mord — зверскае (лютае) забойства;

bestialski naród — дзікі народ

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

unchristian [ʌnˈkrɪstʃən] adj.

1. нехрысція́нскі;

unchristian behaviour нехрысція́нскія паво́дзіны

2. AmE ва́рварскі, дзі́кі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

boar [bɔ:] n. (pl. boar or boars)

1. (дзі́кі) каба́н, дзік

2. кныр

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ха́тні, -яя, -яе.

1. гл. хата.

2. Прыватны, сямейны.

Х. настаўнік.

3. Просты, свойскі.

4. Прыручаны, не дзікі.

Хатнія жывёлы і птушкі.

5. у знач. наз. ха́тнія, -іх. Члены сям’і.

Атрымаў ліст ад сваіх хатніх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

кары́бу

(індз. karibu)

паўночнаамерыканскі дзікі алень.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кула́н

(цюрк. kulan)

дзікі азіяцкі асёл.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

martiálisch

a баявы́, ваяўні́чы; дзі́кі, зло́сны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

wild land

дзі́кі, ненасе́лены край

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

здзічэ́лы

1. (дзікі) verwíldert;

2. перан (нелюдзімы) ménschenscheu, úngesellig, schüchtern

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

муфло́н, ‑а, м.

Дзікі горны баран сямейства пустарогіх, які звычайна сустракаецца на астравах Міжземнага мора.

[Фр. moufflon ад іт. muffolo.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)