eleven-year-old

адзіна́цацігадо́вы

eleven-year-old girl — адзіна́ццацігадо́вая дзяўчы́нка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

По́длетак ’маладая птушка, якая толькі пачала вылятаць з гнязда’, ’блазан, недарослы, дзіця’ (ТСБМ, Некр., Янк. 1, Мат. Гом., ТС), по́дляцень, подлётыш ’птушаня’ (Мат. Гом.), падляту́ха ’дзяўчынка-падлетак’ (Сл. рэг. лекс.). Ад падлятаць < лятаць. Першапачаткова ’птушаня, якое вучыцца лятаць’, потым — ’хлопчык або дзяўчынка ў пераходным узросце’. Параўн. рус. падлётух ’тс’, польск. podlotek ’тс’. Семантыка, несумненна, у выніку узаемадзеяння блізкіх па форме падлётак ’птушаня, якое крыху лятае’ (гл.) і падле́так ’хлопчык або дзяўчынка ў пераходным узросце’ (гл.), ад ле́та ’год’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

девчу́рка разг., ласк. дзяўчы́нка, -кі ж., мн. дзяўча́ткі, -так, дзеўчаня́ и дзеўчанё, -ня́ці ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разахво́ціцца сов. разохо́титься; раззадо́риться;

дзяўчы́нка ~цілася і памы́ла падло́гу — де́вочка разохо́тилась и помы́ла пол

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

буры́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст па бурэнню. Круглашчокі, як дзяўчынка, бурыльшчык Саша Шубіч ввінчваў бурыльныя трубы. Кірэйчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзесяцігадо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які працягваецца дзесяць год. Дзесяцігадовая служба.

2. Узростам у дзесяць год. Дзесяцігадовая дзяўчынка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трёхле́тка

1. трохго́дка, -кі ж.;

2. (о животном) траця́чка, -кі ж.; (о девочке) трохгадо́вая дзяўчы́нка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

flower girl

1) мала́я дзяўчы́нка ў вясе́льным картэ́жы

2) кве́тачніца, гандля́рка кве́ткамі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

падляце́ць, -ячу́, -яці́ш, -яці́ць; -яці́м, -леціце́, -яця́ць; -яці́; зак.

1. Заляцець пад што-н.

Верабей падляцеў пад страху.

2. Наблізіцца, летучы.

Самалёты падляцелі да горада.

3. перан. Хутка падысці, падбегчы да каго-, чаго-н. (разм.).

Дзяўчынка падляцела да маці.

|| незак. падлята́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Адзеву́ліць ’здзівідь, абмарочыць, ашукаць’ (Нас.), ададзівуліць (словаўтваральная мадэль, як у абакуліць). Магчыма, кантамінацыя з дзявуля дзяўчынка’. Гл. аздзівяліць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)