дадзялі́цца, ‑дзялюся, ‑дзелішся, ‑дзеліцца; зак.

Часта або многа дзелячы, дайсці да непрыемных вынікаў. — Як сабе хочаце, а зямлю болей дзяліць не будзем... Дадзяліліся — з сахой вывернуцца недзе. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

víerteln

vt дзялі́ць на чаты́ры ча́сткі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zerstückeln

vt

1) разбі́ць; (раз)дзялі́ць [разрэ́заць, разарва́ць] на кава́лкі; пакрамса́ць

2) перан. дзялі́ць на ча́сткі; драбі́ць, расчляня́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

мядзве́дзь, ‑я, м.

1. Вялікая драпежная млекакормячая жывёліна з густой поўсцю і тоўстымі нагамі. Буры мядзведзь. Белы мядзведзь. Пячорны мядзведзь.

2. перан. Пра няўклюднага, непаваротлівага дужага чалавека. «Ну і мядзведзь, — думаў Сярмяжка, пазіраючы, як павольна клыпае.. [Яцкевіч]. — Нічога, мы цябе прыручым». Дадзіёмаў.

•••

Дзяліць шкуру незабітага мядзведзя гл. дзяліць.

Мядзведзь на вуха наступіў — аб адсутнасці музыкальнага слыху, здольнасцей да музыкі.

Мядзведзь у лесе здох — тое, што і воўк у лесе (за гарою) здох (гл. воўк).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

untertéilen

vt дзялі́ць, разбіва́ць, драбні́ць (на часткі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ábteilen

vt

1) дзялі́ць; падзяля́ць

2) адгаро́джваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ćwiartować

незак.

1. дзяліць на чатыры часткі;

2. чвартаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

syllabify

[sɪˈlæbɪfaɪ]

v.t. -fied, -fying

дзялі́ць на склады́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

repartíeren

vt

1) размярко́ўваць

2) матэм. дзялі́ць прапарцыяна́льна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rubruzíeren

vt дзялі́ць на ру́брыкі, размярко́ўваць па ру́брыках

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)