пане́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. Незамужняя дачка пана.

2. Маладая дзяўчына.

|| памянш.-ласк. пане́начка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бандаро́ўна, ‑ы, ж.

Дачка бондара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

царэ́ўна, ‑ы, ж.

Дачка цара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ганна (дачка Гедыміна), гл. Альдона

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

папо́ўна, ‑ы, ж.

Разм. Дачка папа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

князёўна, ‑ы, ж.

Незамужняя дачка князя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзяко́ўна, ‑ы, ж.

Разм. Дзякова дачка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

siostrzenica

ж. пляменніца (дачка сястры)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

hrabianka

ж. графіня (дачка графа)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

jedynaczka

ж. адзіная дачка; адзінака

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)