◎ Пражы́гнуць ’хутка дайсці, дасягнуць чаго-небудзь’ (Нас.). Да жыгаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дагартава́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ту́ецца; зак.

Дасягнуць патрэбнага гарту.

Сталь дагартавалася.

|| незак. дагарто́ўвацца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыплы́сці і прыплы́ць, -ыву́, -ыве́ш, -ыве́; -ывём, -ывяце́, -ыву́ць; -ы́ў, -ыла́, -ло́; зак.

Дасягнуць чаго-н. плывучы.

П. да вострава.

|| незак. прыплыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дацягну́цца, -цягну́ся, -ця́гнешся, -ця́гнецца; -цягні́ся; зак., да чаго.

1. Выцягваючыся, дастаць што-н., дакрануцца да чаго-н.

Д. да столі.

2. Узрастаючы, павялічваючыся, дасягнуць якой-н. мяжы.

Чарга дацягнулася да дзвярэй.

3. Марудна праходзячы, дасягнуць якога-н. тэрміну.

Час дацягнуўся да восені.

4. 3 цяжкасцю дайсці да якога-н. месца (разм.).

Стары ледзь дацягнуўся да ложка.

|| незак. даця́гвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

недасяга́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць недасягальнага; немагчымасць дасягнуць чаго‑н. Недасягальнасць мэты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дасяга́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да дасягаць (гл. дасягнуць у 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дася́гнуты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад дасягнуць (у 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звеслава́цца, звяслуюся, звяслуешся, звяслуецца; зак.

Разм. Дасягнуць зладжанасці ў сумесным веславанні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даплы́сці і даплы́ць, -лыву́, -лыве́ш, -лыве́; -лывём, -лывяце́, -лыву́ць; -лы́ў, -лыла́, -ло́; -лыві́; зак.

Плывучы, дасягнуць якога-н. месца.

Д. да берага.

|| незак. даплыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апра́віцца, -ра́ўлюся, -ра́вішся, -ра́віцца; зак.

1. ад чаго. Аднавіць свае сілы, ачуняць, паправіцца; дасягнуць ранейшага стану.

А. ад хваробы.

2. Спаражніцца (разм.).

|| незак. апраўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)