rozgrzeszyć

зак. адпусціць (дараваць) грахі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дарава́ны

1. прощённый; извинённый; отпу́щенный;

2. даро́ванный, пожа́лованный;

1, 2 см. дарава́ць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

let bygones be bygones

дарава́ць і забы́цца (старо́е)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

charter​2 [ˈtʃɑ:tə] v.

1. заказа́ць, наня́ць, узя́ць напрака́т (самалёт, аўтобус); (за)фрахтава́ць (судна)

2. дава́ць, дарава́ць прывіле́ю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Выбача́ць ’дараваць, прабачаць’ (Нас., Грыг., Яруш., Шпіл., Касп., Гарэц., Байк. і Некр., Бір. Дзярж., БРС, КТС), выбачэ́нне ’прабачэнне’ (Нас., Яруш., Гарэц., Байк. і Некр., БРС), выбачанне ’літасць’ (Нас.), укр. вибача́ти ’дараваць, прабачаць’, вибачення ’прабачэнне’. З польск. wybaczać ’тс’, wybaczenie ’прабачэнне’, wybaczanie ’тс’, што ў сваю чаргу ад baczyć ’звяртаць увагу, глядзець пільна’. Параўн. палес. выбачиты ’выпусціць з вачэй (з поля зроку)’, г. зн. ’не глядзець, не звяртаць увагі, прабачаць’ (Булг., 194; Брукнер, 10); гл. ба́чыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

недарава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які нельга дараваць, прабачыць. [Дзяміду Сычу] здавалася, што ён зрабіў нейкую вялікую, недаравальную памылку. Паслядовіч. [Кірык] разумеў, што сказаў недаравальныя словы, што праз іх можна страціць аўтарытэт. Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патрэ́бна, безас. у знач. вык.

Неабходна, трэба. — Каб толькі так [надвор’е] пастаяла які тыдзень — то ўжо і касіць патрэбна. Гартны. Патрэбна дараваць Таму, хто памыліўся, А ворага — бязлітасна караць. Корбан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кватара́нцтва, ‑а, н.

Пражыванне на становішчы кватаранта. Лемяшэвіч не мог толькі дараваць .. [Арэшкіну] кватаранцтваў Снегірыхі і неўзабаве пасля размовы з самой Аксінняй Хвядосаўнай пагутарыў на гэту тэму і з ім. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отпуска́ть несов.

1. в разн. знач. адпуска́ць;

2. (прощать) уст. адпуска́ць, дарава́ць; см. отпусти́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

confer [kənˈfɜ:] v. fml

1. (with smb., about/on smth.) ра́іцца, ра́дзіцца

2. (smth. on/upon smb.) дарава́ць; прысуджа́ць, прысу́джваць (вучоную ступень)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)