сачо́к ​1, ‑чка, м.

Памянш.-ласк. да сак ​1.

сачо́к ​2, ‑чка, м.

Конусападобная сетка на абручы з ручкай, якая служыць для лоўлі рыбы, насякомых і пад. Лавіў наш дзядзька нераткамі і венцярамі і сачкамі, Ды аднаго ўсё ж бракавала: У дзядзькі чоўна неставала. Колас. — Зайка, зайка, русачок! Не злаўлю цябе ў сачок. Бічэль-Загнетава.

сачо́к ​3, ‑чка, м.

Абл. пагард. Лодар, гультай. [Сямён:] — Сачок ты, Сярога! Умудрыцца — каля станка заснуць... Мыслівец.

сачо́к ​4, ‑чка, м.

Разм. Той, хто збірае сакрэтныя звесткі для каго‑н.; даносчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sneak

[sni:k]

1.

v.i.

1) падкрада́цца, пракрада́цца

2) дзе́яць упо́тай, цішко́м

2.

v.t.

1) бра́ць, перадава́ць крадко́м

2) informal кра́сьці

3.

n.

1) падкрада́ньне n.

to take a sneak — незаўва́жна вы́йсьці або́ ўцячы́, змы́цца

2) няго́днік, дано́счык -а m.

•

- sneak out of

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

kapuś

kapu|ś

м. разм., пагард. шпег, шпік, сачок; даносчык; dwaj ~sie nie odstępowali go na krok — два шпегі не адставалі ад яго ні на крок

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)