калекты́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да калектыву, уласцівы яму; агульны, сумесны. Калектыўная гаспадарка. Калектыўнае жыццё. // Які ажыццяўляецца, выконваецца калектывам. Калектыўная праца. Калектыўнае кіраўніцтва. Калектыўны танец.

2. Прызначаны для калектыву. Калектыўнае забеспячэнне.

•••

Калектыўны дагавор гл. дагавор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

верало́мны, ‑ая, ‑ае.

Які нахабна парушыў клятву, дагавор; каварны, здрадніцкі. Вераломны ўчынак. Вераломны напад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакт, ‑а, М пакце, м.

Міжнародны дагавор, пагадненне, які мае звычайна вялікае палітычнае значэнне.

[Ад лац. pactum — дагавор.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

protectorate [prəˈtektərət] n. пратэктара́т;

a protectorate treaty дагаво́р аб пратэктара́це

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

парафи́ровать сов. и несов., дипл. парафі́раваць;

парафи́ровать догово́р парафі́раваць дагаво́р;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

анулява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак. і незак., што.

Скасаваць (касаваць), прызнаць (прызнаваць) несапраўдным. Ануляваць дагавор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

umowa

umow|a

ж. умова, дамова, дагавор, пагадненне, кантракт;

~a celna — мытны дагавор;

~а dwustronna — двухбаковы дагавор;

~a handlowa — гандлёвы дагавор; гандлёвае пагадненне;

~a kupna-sprzedaży — дагавор куплі-продажу;

~а o pracę — працоўнае пагадненне;

~a o wymianie towarowej — дагавор (пагадненне) аб тавараабмене;

~а wstępna — папярэдні дагавор;

podpisać ~ę — падпісаць дагавор;

sporządzić ~ę — аформіць (скласці) дагавор;

cicha ~a — маўклівае паразуменне;

~a na piśmie — пісьмовы дагавор;

~a zbiorowa — калектыўны дагавор;

w myśl ~y — згодна з дагаворам;

zgodnie z ~ą — адпаведна з дамовай;

wbrew ~ie — насуперак дагавору;

zawrzeć ~ę — заключыць (падпісаць) дагавор;

zerwać ~ę — скасаваць дагавор;

dobijać ~y — ударыць па руках, заключыць здзелку (угоду)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

паднайма́льнік, ‑а, м.

Асоба, якая заключыла дагавор паднаймання. // Кватарант, які наймае жылую плошчу ў асноўных наймальнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пралангава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак. і незак., што.

Спец. Прадоўжыць (прадаўжаць) тэрмін чаго‑н. Пралангаваць дагавор.

[Ад лац. prolongare — падаўжаць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

джэнтльме́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Адукаваны і выхаваны мужчына, які адрозніваецца прыстойнасцю і ветлівасцю ў адносінах з іншымі, высакароднасцю маралі, далікатнасцю, элегантнасцю.

|| прым. джэнтльме́нскі, -ая, -ае.

○

Джэнтльменскае пагадненне — міжнародны дагавор, заключаны звычайна ў вуснай форме.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)