learn [lɜ:n] v. (learned or learnt)

1. вывуча́ць, вучы́ць; вучы́цца;

What language do you learn? Якую мову вы вывучаеце?;

learn to swim/to use a computer вучы́цца пла́ваць/карыста́цца камп’ю́тарам

2. (of/about) даве́двацца;

I learned the news this morning. Я даведаўся пра гэту навіну сёння раніцай.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

dowiadywać się

dowiad|ywać się

незак.

1. даведвацца, дазнавацца;

~uje się plotek o synu — да яго даходзяць плёткі пра сына;

2. распытваць, дапытвацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

úmtun

* vt

1.

накі́нуць на сябе́

(хустку)

2.

(sich):

sich nach etw. (D) ~ — агляда́цца [азіра́цца], шука́ючы (што-н.); даве́двацца (пра што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Busch

m -(e)s, Büsche куст, хмызня́к

◊ bei j-m auf den ~ klópfen [schlágen*] — дапы́твацца, даве́двацца, зандзі́раваць гле́бу у каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дои́скиваться несов. шука́ць, дашу́квацца; (находить) знахо́дзіць; (дознаваться) дахо́дзіць, дазнава́цца, даве́двацца; (допытываться) дапы́твацца;

ищу́ и не дои́скиваюсь шука́ю і не дашу́кваюся;

дои́скиваться и́стины, пра́вды дахо́дзіць да і́сціны, да пра́ўды; шука́ць і́сціну, пра́ўду.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узнава́ть несов.

1. (опознавать, признавать, распознавать) пазнава́ць; распазнава́ць;

2. (изведывать, испытывать) спазнава́ць, зазнава́ць, зве́дваць; (познавать) пазнава́ць;

3. (получать представление) спазнава́ць, уве́дваць;

4. (разузнавать, получать сведения, слышать) даве́двацца, дазнава́цца, прачува́ць, дачува́цца; см. узна́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Знаць ’ведаць’. Рус. знать, укр. зна́ти, польск., в.-луж. znać, н.-луж. znaś, палаб. znot, чэш. znáti, славац. znať, славен. znáti, серб.-харв. зна̏ти, балг. зна̀я, знам, макед. знае. Ст.-слав., ст.-рус. знати ’ведаць’. Прасл. zna‑ti < і.-е. *gʼen‑, *gʼno‑ ’ведаць’: літ. žinóti, лат. zinât ’ведаць’, ст.-прус. po‑sinna ’пазнаю’, ням. kennen ’ведаць’, лац. co‑gnosco ’пазнаю’, ст.-інд. jānȃmi ’ведаю’, грэч. γιγνώσκω ’пазнаю’ і інш. Фасмер, 2, 100–101; Махэк₂, 717; БЕР, 1, 650; Траўтман, 371; Покарны, 1, 376. І.‑е. *gʼen‑ ’ведаць’ ад і.-е. *gʼen‑ ’нараджаць’ праз значэнні ’нараджацца, быць родзічам’ > ’ведаць чалавека’ Трубачоў, История, 154–157; Шанскі, 2, З, 101; іншы ход той жа сувязі: праз ’нараджаць’ > ’прымаць’ > ’даведвацца’ (Скок, 3, 658–659). Гл. яшчэ зяць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

informować się

inform|ować się

незак.

1. даведвацца;

podróżni ~ują się o ceny biletów — пасажыры даведваюцца пра кошт білетаў;

2. інфармаваць адно аднаго; паведамляць адно аднаму

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

náchlesen

*

I

vt збіра́ць каласы́ пасля́ жніва́; збіра́ць (садавіну, агародніну і г.д.) пасля́ збо́ру асно́ўнага ўраджа́ю

II

vt

1) чыта́ць, перачы́тваць

2) даве́двацца (у кнізе)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ánfragen

vi (bei D, nach D, um, über A) даве́двацца, пыта́цца (у каго-н. пра што-н.); рабі́ць за́пыт

bei j-m um Rat ~ — прасі́ць у каго́-н. пара́ды

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)