hultaj

м. уст. лодар, гультай

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wałkoń

м. гультай; лодар; абібок

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

філо́н, ‑а, м.

Разм. пагард. Той, хто ўхіляецца ад працы; гультай. — Ха, перад самай адпраўкай захварэў. Яснае дзела — пафілоніць надумаўся. Бачылі мы такіх філонаў. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Níchtstuer

m -s, - абібо́к, гульта́й, ло́дар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Pflástertreter

m -s, - разм. гульта́й, ло́дар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Bärenhäuter

m -s, - уст. ло́дар, гульта́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Lótter

m -s, - гульта́й, ло́дар, абібо́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

безде́льник

1. разг. гульта́й, -тая́ м., ло́дар, -ра м.;

2. бран. нядба́йнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

сібары́т

(гр. sybarites = жыхар старажытнагрэчаскай калоніі Сібарыс)

распешчаны, раздураны раскошаю чалавек, багаты спешчаны гультай.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

idler

[ˈaɪdlər]

n.

гульта́й -я́ m., гульта́йка f.; абібо́к -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)