Verbum

ра́дыё, нескл., н.

1. Спосаб перадачы і прыёму гукаў, сігналаў на адлегласць без правадоў пры дапамозе электрамагнітных хваль, што перадаюцца спецыяльнымі станцыямі.

Звязацца па р.

2. Прылада, апарат для прыёму гукаў такім чынам.

Правесці р.

3. Тое, што перадаецца такім спосабам (перадачы, музыка і пад.).

Слухаць р.

карта́вы, -ая, -ае.

3 нячыстым, няправільным вымаўленнем гукаў («р» або «л»).

Картавае дзіця.

Картавае вымаўленне.

|| наз. карта́васць, -і, ж.

а́каць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Вымаўляць у ненаціскных складах замест гукаў [о], [э] гук [а] пасля цвёрдых зычных.

|| наз. а́канне, -я, н.

перабо́р, -у, м.

1. гл. перабраць.

2. Частае чаргаванне якіх-н. гукаў; перазвон.

Баяны і гармонікі заігралі ў п.

метатэ́за, -ы, мн. -ы, -тэ́з, ж. (спец.).

Адвольная перастаноўка двух гукаў або складоў у слове.

|| прым. метатэ́зны, -ая, -ае.

гукаізаля́цыя, -і, ж.

Сукупнасць сродкаў і мер, якія забяспечваюць непранікальнасць гукаў і шуму ў памяшканне.

|| прым. гукаізаляцы́йны, -ая, -ае.

гукамаскіро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж.

Тэхнічныя прыёмы, звязаныя з памяншэннем чутнасці гукаў артылерыйскіх выстралаў.

|| прым. гукамаскіро́вачны, -ая, -ае.

грамафо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Музычны апарат з рупарам для ўзнаўлення гукаў запісаных на пласцінку.

|| прым. грамафо́нны, -ая, -ае.

ціш і ці́ша, -ы, ж.

1. Адсутнасць гукаў, шуму; спакой, цішыня.

У начной цішы чуваць далёкія выстралы.

2. Ціхае, бязветранае надвор’е.

іміта́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Той (тое), хто імітуе каго-, што-н.

І. гукаў птушак.

|| прым. іміта́тарскі, -ая, -ае.

І. талент.