clay

[kleɪ]

n.

1) глі́на f.

2) Bibi. чалаве́чае це́ла

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ссо́хнуцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -нецца; ссо́хся, ссо́хлася; зак.

1. Перасохнуць, стаць зморшчаным, пакарабаціцца.

Боты ссохліся.

2. Высахшы, зацвярдзець, ператварыцца ў камяк.

Гліна ссохлася.

3. Сасмягнуць, стаць шурпатым (пра вусны).

4. перан. Пахудзець (пра чалавека; разм.).

|| незак. ссыха́цца, -а́ецца.

|| наз. ссыха́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кле́йкі, ‑ая, ‑ае.

Які склейвае, прыклейваецца; ліпкі. Клейкая гліна. □ Налёт смалістых кветак клейкіх Нам рукі склеіў на хаду. Калачынскі. Зелянеюць лугі, выкідваецца клейкі ліст на бярозе. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разбра́кнуць, ‑не; зак.

Разбухнуць ад вільгаці; размокнуць, размякнуць. — Ніяк не мог дабрацца да цябе. Гліна ў вас на зарэччы так разбракла, што ўтапіцца можна ў такой калатушы. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гідраргілі́т

(ад гідра + гр. orgillos = гліна)

тое, што і гібсіт.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

tenacious [təˈneɪʃəs] adj.

1. fml вя́зкі, лі́пкі, кле́йкі;

tenacious clay кле́йкая глі́на

2. упа́рты, насто́йлівы;

tenacious courage непахі́сная му́жнасць

3. учэ́пісты;

a tenacious memory трыва́лая па́мяць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

тэрако́та, ‑ы, ДМ ‑коце, ж.

1. Абпаленая высакаякасная каляровая ганчарная гліна. Статуэтка з тэракоты.

2. Абпаленыя непаліваныя керамічныя вырабы (абліцовачныя пліткі, дэталі для архітэктурнай аздобы, посуд і пад.).

[Іт. terra cotta — абпаленая зямля.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Пустаглі́нішча ’суглінак’ (чач., Мат. Гом.). Да пусты (гл.) у значэнні ’неўрадлівы’ і гліна (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

тоншты́хель

(ад ням. Ton = гліна + штыхель)

гравёрны інструмент з паўкруглым лязом.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фарфо́ровый в разн. знач. фарфо́равы;

фарфо́ровые изоля́торы эл. фарфо́равыя ізаля́тары;

фарфо́ровая гли́на фарфо́равая глі́на;

фарфо́ровый заво́д фарфо́равы заво́д;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)