духа́ншчык, ‑а, м.

Гаспадар, уладальнік духана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Vermíeter

m -s, - гаспада́р кватэ́ры

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Árbeitgeber

m -s, - працада́ўца, гаспада́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Апу́склівы ’неахайны’ (БРС), пэўна, тут дэрывацыя ад дзеяслова апускацца ў пераносным значэнні, адсюль і словы апушчэ́льнік ’нядбайны гаспадар’, апушчэ́нец ’нядбайны гаспадар, гультай’ (Бяльк.), ’неахайны, лодар’ (Юрч.), апу́шчаны ’тс’. (Сцяц.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дачаўлада́льнік, ‑а, м.

Уласнік, гаспадар дачы ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лянда́р, ‑а, м.

Уст. Гаспадар, уладальнік карчмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

landlord [ˈlændlɔ:d] n.

1. гаспада́р кватэ́ры, гасці́ніцы; улада́льнік до́ма (які здае яго за плату)

2. hist. лендло́рд

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

nowonabywca

м. новы ўладар (гаспадар)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гаспада́рык, ‑а, м.

Разм. Дробны гаспадар, дробны ўласнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

метрдатэ́ль

(фр. maître d’hôtel = гаспадар гасцініцы)

распарадчык у рэстаране, які кіруе працай афіцыянтаў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)