абмя́клы, -ая, -ае.

1. Які страціў першапачатковую цвёрдасць, пругкасць; зрабіўся вялым, расслабленым.

А. хлеб.

2. перан. Пра чалавека, характар, які стаў больш мяккім.

Суровы гаспадар ад пахвалы зрабіўся абмяклым.

|| наз. абмя́класць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Паляві́к ’жыхар бязлеснай вёскі; у старажытнай беларускай міфалогіі — дух — гаспадар поля’ (ТСБМ), ’дух — гаспадар поля’ (Сл. ПЗБ, Мат. Гом.). Да палявы́ < по́ле.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

caterer [ˈkeɪtərə] n.

1. пастаўшчы́к праві́зіі

2. гаспада́р; зага́дчык, адміністра́тар (гатэля, рэстарана і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

gospodarz

м. гаспадар;

zamożny gospodarz — заможны гаспадар;

gospodarz klasy — стараста класа

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

духа́ншчык, ‑а, м.

Гаспадар, уладальнік духана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Vermíeter

m -s, - гаспада́р кватэ́ры

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Árbeitgeber

m -s, - працада́ўца, гаспада́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Апу́склівы ’неахайны’ (БРС), пэўна, тут дэрывацыя ад дзеяслова апускацца ў пераносным значэнні, адсюль і словы апушчэ́льнік ’нядбайны гаспадар’, апушчэ́нец ’нядбайны гаспадар, гультай’ (Бяльк.), ’неахайны, лодар’ (Юрч.), апу́шчаны ’тс’. (Сцяц.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дачаўлада́льнік, ‑а, м.

Уласнік, гаспадар дачы ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лянда́р, ‑а, м.

Уст. Гаспадар, уладальнік карчмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)