(Viiralt) Эдуард Антонавіч (20.3.1898, в. Губаніцы Ленінградскай вобл. — 8.1.1964),
эстонскі графік. Вучыўся ў Вышэйшай маст. школе «Палас» у Тарту (1919—24), Дрэздэнскай АМ (1922—23). Жыў і працаваў пераважна ў Парыжы. Пад уплывам экспрэсіянізму ствараў напружана-драм. гратэскавыя гравюры, у якіх адлюстраваны трагічныя гарадскія кантрасты («Кабарэ», 1931, «Прапаведнік», 1932), гармонія чалавека і прыроды («Дзяўчынка-берберка з вярблюдам», 1940, «Ваколіцы Вільяндзі», 1943). Аўтар партрэтаў (мастака К.Раўда, «Эстонская дзяўчына» і інш.).
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
concord
[ˈkɑ:nkɔrd]
n.
1) зго́да f.; лад -у m., сула́дзьдзе n.
2) паліты́чная ўмо́ва, тракта́т -у m.
3) Mus. сула́днасьць f., кансана́нс -у m., гармо́ніяf.
4) Gram. дапасава́ньне n.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Прыўкра́сны ’прыгожы’ (Караткевіч), прывукра́сны ’тс’ (рагач., Мат. Гом.). Рус.смал.привукра́сить ’упрыгожыць’, пск.преукрасе́я ’прыгажуня’. Лічыцца вытворным ад дзеяслова, запазычанага з рус.приукра́сить ’упрыгожыць’ (Пацюпа, Гармонія, 25). Інакш Карскі (2–3, 51), які ў адносінах да дыял.прыўкрасны (привкрасный) (себеж., Мат.) дапускае трансфармацыю ст.-бел.пре‑ ў при‑ (гл. пры‑) па фанетычных прычынах ці па аналогіі, параўн. ст.-слав.прѣоукрасити ’ўпрыгожыць’ прыоукрасити: оукрасивъ сѧ ’ўпрыгожыўся’, гл. таксама ўкрасіў: хлапец няўвошта ўкрасіў (“Энеіда навыварат”). Магчыма, таксама кантамінацыя прыго́жы і *украсны (дзеепрыметнік ад украсіць, гл.), падрабязна гл. Цыхун, Супр. чыт., III, 130–131.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
unity[ˈju:nəti]n.
1. адзі́нства;
unity of purpose адзі́нства мэ́ты;
The picture lacks unity. У карціне няма адзінства.
2.math. адзі́нка
3.гармо́нія; зго́да; згуртава́насць;
live together in unity жыць у зго́дзе;
national unity нацыяна́льная е́днасць
4.pl.the unities пра́вілы адзі́нства ча́су, ме́сца і дзе́яння (у класічнай драме)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
agreement
[əˈgri:mənt]
n.
1) зго́да, зго́днасьць f.
2) умо́ва f., пагадне́ньне n.
trade agreement — гандлёвае пагадне́ньне
to remove any obstacle to an agreement — адхілі́ць уся́кую перашко́ду да пагадне́ньня
3) дапасава́ньне n.
4) сугу́чнасьць, гармо́нія, адпаве́днасьць f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
chime
[tʃaɪm]1.
n.
1) звон, перазво́н -у m.
2) звон гадзі́ньніка
3) сугу́чнасьць; сула́днасьць f.; гармо́ніяf.
2.
v.i., v.t.
1) звані́ць, вызво́ньваць
2) быць сугу́чным, быць сула́дным
3) выбіва́ць гадзі́ны
4) згаджа́цца, гарманізава́ць
•
- chime in
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ко́лерм Fárbe f -, -n, Färbung f -, -en;
змяне́нне ко́леру Verfärbung f -, -en;
ро́зных ко́лераў verschíedenfarbig, von verschíedenen Fárbtönungen;
гармо́нія ко́лераў fárblicher Zusámmenklang m; Harmoníe der Fárben;
ко́лер тва́ру Gesíchtsfarbe f, Teint [tɛ̃] m -s, -s;
кантра́сны ко́лер Kontrástfarbe f;
прыро́дны ко́лер Sélbstfarbe f
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
accord
[əˈkɔrd]1.
v.i.
быць у зго́дзе, згаджа́цца, пагаджа́цца
His account of the accident accords with yours — Яго́ны раска́з пра вы́падак згаджа́ецца з тваі́м
2.
v.t.
удзяля́ць; выка́зваць
to accord praise for good work — вы́казаць пахвалу́ за до́брую пра́цу
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ГРЫ́ДЗІНА Вольга Уладзіміраўна
(н. 20.6.1945, Мінск),
бел. мастак дэкар.-прыкладнога мастацтва. Скончыла Бел.тэатр.-маст.ін-т (1972). З 1997 працуе на Барысаўскім камбінаце прыкладнога мастацтва. Сярод твораў: габелены «Нацюрморт з пэндзлямі» (1976), «Беларуская песня» (1977), «Натхненне» (1980), «Мінск» (1983), «Інтэр’ер» (1988), «Зёлкі» (1994), «Пакаянне» (1996); жакардавая тканіна «Стары і новы Мінск» для рэстарана «Мінск» у Патсдаме (Германія, 1977) і інш. Выканала габелены-заслоны для Палаца культуры ў г. Бярдзічаў, (Украіна, 1985, з В.Крываблоцкай) і Палаца рэспублікі ў Мінску (1997, з В.Крывашэевай). У работах гармонія ліній, рытмаў і колераў спалучаецца з лірызмам, багатай вобразнасцю.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ГЕРА́ЦКАЯ ШКО́ЛА мініяцюры, адна са школ сярэднеўсх. мініяцюрнага жывапісу (пераважна іл. да кніг). Існавала ў 15 ст. ў сталіцы дзяржавы Цімурыдаў — Гераце; звязана з дзейнасцю прыдворнай майстэрні рукапісаў — кітабхане (засн. прыкладна ў 1410-я г.). Мініяцюрам 1-й пал. 15 ст. (мастакі Халіл, Гіяседдзін, Мансур) уласціва тонкае пісьмо, стрыманы, часам гарачы каларыт («Шахнамэ» Фірдаўсі, 1430; «Хамсе» Нізамі, 1431). У 2-й пал. 15 ст. працавалі мастакі Шах-Музафар, Мірак Накаш, Хаджы Мухамед Накаш, Кемаледдзін Бехзад і яго вучань Касім Алі. Характэрны вытанчаная дэкаратыўнасць, паэтычнасць і разнастайнасць сюжэтаў, шматфігурнасць і шматпланавасць кампазіцый, пейзажныя фоны, гармонія і вытанчанасць колеру, дакладны віртуозны малюнак, развіццё партрэта.