mourn

[mɔrn]

v.

1) смуткава́ць, гарава́ць (з прычы́ны стра́ты або́ сьме́рці), апла́кваць каго́-што

2) быць у жало́бе, насі́ць жало́бу (па кім-н.)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

trudzić się

незак. працаваць (цяжка); гараваць;

nie trudź się! — не турбуйся!

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кукава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; незак.

1. Ствараць гукі, падобныя на «ку-ку» (пра зязюлю). У лесе было ціха. Кукавала зязюля. Мітусіліся на высокіх соснах вавёркі. Курто.

2. перан. Разм. Цярпець нягоду; гараваць. — Добра, што загадзя перасялілі нас у дамы, — часта гаварыла маці, — а то кукавалі б у палатцы. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

moan​2 [məʊn] v.

1. стагна́ць

2. (about) BrE, infml ска́рдзіцца (асабліва без належнай прычыны, так што гэта раздражняе);

What are you moaning about now? Ну на што скардзішся цяпер?

3. лямантава́ць; жальбава́ць, гарава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

moan

[moʊn]

1.

n.

1) стогн -у m.

2) нарака́ньне, кракта́ньне, крахта́ньне n.

2.

v.i.

1) стагна́ць

2) нарака́ць; кракта́ць

3) гарава́ць, мо́цна смуткава́ць, жальбава́ць, лямантава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Аго́раны ’з цяжкасцю набыты’ (БРС), агораць ’з цяжкасцю што-небудзь набыць, зрабіць’, агорацца (КТС) да гора. Магчыма, калька з літоўскага var̃gti ’пакутаваць, гараваць, цяжка працаваць’, var̃gas ’гора, пакута, цяжкая праца’. На словаўтваральную структуру не выключаны ўплыў асіліць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

poniewierać się

poniewiera|ć się

незак.

1. блукаць, бадзяцца; гараваць;

~ć się na obczyźnie — гараваць на чужыне;

2. валяцца;

rzeczy ~ją się po kątach — рэчы валяюцца па кутах

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прымадзе́ць ’прытаміцца’ (Байк. і Некр.). Да мадзе́ць ’жыць у цяжкіх умовах, гараваць; марнець; бязмэтна існаваць’ (гл.), якое ўзыходзіць да прасл. дыял. *mъděti, параўн. рускія дыялектныя формы, якія захоўваюць спрадвечную семантыку: паўн.-дзвін. промоди́ть ’зрабіць кіслым, тухлым, прагнілым’, тул. промоде́ть ’чэзнуць, марнець на працягу пэўнага часу’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

grieve [gri:v] v.

1. (for) смуткава́ць; гарава́ць, бедава́ць;

The family grieved after the loss of their only son. Сям’я гаравала пасля страты свайго адзінага сына.

2. fml засмуча́ць;

I’m grieved to hear of it. Мне балюча чуць пра гэта.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ма́ртвіць ’сушыць, мардаваць, марыць, гараваць, застаўляць пакутаваць’, ма́ртвіцца ’фатыгавацца’, мартве́ць ’мардавацца ад скрухі, гора’, ’змяніцца з твару, зрабіцца бледным’, ма́ртвіцца ’гінуць, класціся ў дамавіну з тугі’ (Нас.), ’мярцвець’ (астрав., Сл. ПЗБ). З польск. martwić (się) ’засмучаць’, ’хвалявацца’ (Цвяткоў, 58). Мартвы ’знямелы’ (лях., Сл. ПЗБ) з польск. martwy ’як нежывы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)