poniewierać się

poniewiera|ć się

незак.

1. блукаць, бадзяцца; гараваць;

~ć się na obczyźnie — гараваць на чужыне;

2. валяцца;

rzeczy ~ją się po kątach — рэчы валяюцца па кутах

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)