Парна́с, -а, м.

1. (з вялікай літары). Гара ў Грэцыі, на якой, паводле павер’яў старажытных грэкаў, жылі Апалон і музы.

2. перан. Сімвалічнае абазначэнне свету паэзіі і паэтаў.

Узыходзіць на Парнас.

|| прым. парна́скі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Everest, Mount

[,maʊntˈevərɪst]

гара́ Эвэрэ́ст, Джамалу́нгма

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

strych, ~u

м. гара; гарышча

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

gorzała

ж. разм. гарэлка, гара

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

звалі́цца¹, -алю́ся, -а́лішся, -а́ліцца; зак.

1. гл. валіцца.

2. Захварэўшы, злегчы ў ложак (разм.).

Доўгі час дрэнна адчуваў сябе і, нарэшце, зваліўся.

◊

Гара з плячэй звалілася (разм.) — пра вызваленне ад вялікіх клопатаў, цяжкіх перажыванняў.

|| незак. зва́львацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ледзяны́ прям., перен. ледяно́й;

~на́я гара́ — ледяна́я гора́;

л. по́зірк — ледяно́й взгляд

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ski jump [ˈski:dʒʌmp] n. скачо́к на лы́жах (з трампліна);

a ski-jump hill гара́ разго́ну (на трампліне)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вулка́н, ‑а, м.

Гара з кратарам на вяршыні, праз які час ад часу вывяргаюцца лава, агонь, попел. Патухлы вулкан. Гразевы вулкан.

[Ад лац. vulcanus — агонь, полымя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

копна́

1. капа́, -пы́ ж.;

2. перен. капа́, -пы́ ж.; гара́, -ры́ ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

го́рачка ​1, ‑а, н.

Разм. і нар.-паэт. Памянш.-ласк. да гора.

го́рачка ​2, ‑і, ж.

Памянш.-ласк. да гара; горка ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)