skim [skɪm] v.

1. зніма́ць, здыма́ць ( накіп, вяршкі і да т.п.);

skim milk зніма́ць вяршкі́ або́ пе́нкі з малака́;

skim soup of its scum зніма́ць пе́ну з су́па

2. лёгка, пла́ўна слі́згаць па паве́рхні;

He seems to skim the ground. Ён, здаецца, не дакранаецца да зямлі;

The bike skimmed along the road. Веласіпед нёсся па дарозе;

Swallows were skimming over the water. Ластаўкі ляталі нізка над вадою.

3. (thro ugh/over) бе́гла прагляда́ць (кнігу, спіс і да т.п.), павярхо́ўна знаёміцца (з чым-н.);

Read carefully, don’t skim! Чытай уважліва, не прапускай!

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

kremowy

kremow|y

1. крэмавы;

~y kolor — крэмавы колер;

2. з крэму; з крэмам;

tort ~y — торт з крэмам;

śmietanka ~a — узбітыя вяршкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

whip2 [wɪp] v.

1. сцяба́ць, хваста́ць, лупцава́ць

2. узбіва́ць (вяршкі, смятану і да т.п.)

3. (і)рва́цца, кіда́цца

whip on [ˌwɪpˈɒn] phr. v. падганя́ць

whip through [ˌwɪpˈθru:] phr. v. infml прабіра́цца;

We whipped through customs very quic k ly. Мы прайшлі праз мытню вельмі хутка.

whip up [ˌwɪpˈʌp] phr. v. распа́льваць (пачуцці); расшаве́льваць (чалавека)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зніма́ць несов.

1. в разн. знач. снима́ть; (с должности — ещё) увольня́ть, отстраня́ть; смеща́ть; (удалять то, что лежит, стоит — ещё) убира́ть; (срубать, срезать — ещё) сноси́ть;

2. (из употребления) изыма́ть;

1-2 см. зняць 1-2;

3. см. здыма́ць;

з. вяршкі́ — снима́ть сли́вки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пе́нкаI пе́нка, -кі ж.; (плёнка) пле́ўка, -кі ж.;

пе́нки с варе́нья пе́нкі з варэ́ння;

молоко́ с пе́нками малако́ з пе́нкай;

пе́нка на ка́ше, на киселе́ пле́ўка на ка́шы, на кісялі́;

снима́ть пе́нки здыма́ць пе́нкі, збіра́ць вяршкі́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пове́рхность в разн. знач. паве́рхня, -ні ж.;

пове́рхность земли́ паве́рхня зямлі́;

гла́дкая пове́рхность воды́ гла́дкая паве́рхня вады́;

пло́ская пове́рхность пло́ская паве́рхня;

пове́рхность враще́ния мат. паве́рхня кручэ́ння;

пове́рхность нагре́ва техн. паве́рхня нагрэ́ву;

несу́щая пове́рхность ав. апо́рная паве́рхня;

скользи́ть по пове́рхности схо́пліваць вяршкі́; ко́ўзацца па паве́рхні.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Milch

I

f - малако́

dcke [sure] ~ — сыраква́ша, кі́слае малако́

die ~ brahmen — здыма́ць [зніма́ць] вяршкі́

wie ~ und Btter ussehen* — мець квітне́ючы вы́гляд

das Korn steht in der ~ — жы́та каласу́е

II

f - мало́кі (рыб)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

berfläche

f -, -en паве́рхня

weder an die ~ kmmen* — зно́ў з’яві́цца на паве́рхні; перан. зноў вы́йсці на паве́рхню

an der ~ hften [schwmmen*] — ко́ўзацца па паве́рхні, не ўніка́ць у су́тнасць спра́вы, схва́тваць вяршкі́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Fett

n -(e)s, -e тлушч; са́ла

~ nsetzen — тлусце́ць; растаўсце́ць

von sinem igenen ~ zhren — пражыва́ць свае́ зберажэ́нні

das ~ btreiben*разм. сагна́ць тлушч

◊ sein ~ kregen [wgbekommen*] — атрыма́ць наганя́й [прачуха́нку]

das ~ bschöpfen — здыма́ць [зніма́ць] вяршкі́ [смята́нку]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

*Асу́га, осу́га ’пот’ (тураў., Выг.), ’іней, шэрань’. Укр. дыял. осуга, суга́ ’налёт, іржа на вадзе ў балоце, высыпка на губах’, слой вадкасці на іншай вадкасці, від плесні’, восу́га ’пара на шыбцы’, осу́жкавяршкі’, славац. osuheľ, osuhlina ’шэрань’, дыял. osuha ’шэрань; сыры туман’, чэш. (мар.) osuhel ’імгла зімой, шэрань, іней’, osuhlý ’шурпаты, маркотны, непрыемны’. Верагодна, утварэнне з суфіксальным ‑га ад дзеяслова *osuti ’абсыпаць’: параўн. ст.-слав. і ст.-рус. соути ’сыпаць’, польск. і ст.-польск. osuć, серб.-харв. о̀сути, славен. osúti ’абсыпаць’ (прасл. *osupti); параўн. таксама чэш. osutina ’высыпка на целе’. Мацэнауэр (LF, 12, 175) хацеў вывесці ад нейкага кораня соуг‑, аднак не давёў свайго намеру да канца; Зубаты (Studie, I, 1, 167–170) намагаўся звязаць чэшскія словы з праслав. *o‑sǫg‑lъ, што мела суадносіцца з *osęgti ’дасягнуць’; Махэк₂ (421) прапануе сувязь з польск. у Карловіча osęgly ’дажджлівы’, якое ён выводзіць з *osędły < oszędły ад кораня szedy ’сівы’. Гэтыя этымалагічныя прапановы малапераканаўчыя; украінскія і беларускія факты ў іх не ўлічаны. Ці сюды пакінутае Скокам без тлумачэння: серб.-харв. осуга ’стужка’, няясна. Параўн. н.-луж. wósuch ’струп, парша’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)